ATTİLA İLHAN'IN ARDINDAN

• 25 Ocak 2018 Perşembe 12:23:42

Hayatımıza ’muhalif bir rügar gibi’ girdin. Kaç kuşak senin şiirlerinle büyüdü.

Artık ’karanlık adamlar hüviyetini’soramayacaklar. ’Toplumcularımız karakollarda açtık gözümüzü...verirse halklar verir tarihte hükmümüzü...gizli de yargılansak 3. ağır cezada.’

’Sevmek için geç ölmek için erken’, ’belki ölmek hakkımı kullanıyorum’ derdin ya. ’soğuk bir ölüm...çevik bir bıçak gibi’ ne zaman çakıldı aklına.

’Asyalılar ölümü keşfedeli 3 bin sene oldu diye düşünüyorum. Bizde ölüm esastır. Ahmet Gazali ne demiş:’ Dünyanın tek gerçeği var, oda ölüm...Ölümü,hayatın diyalektik bir sonucu olarak alıyorum;
hayat varsa, ölümde var Eğer 17 yaşında ceza evine girdiysen ve hayatının yarısından çoğunu takipçilerle geçirdiysen ölmek sıradan bir şey’ diyordu kendisiyle yapılan bir söyleşide.

’tahrip gücü yüksek...saatli bir bombadır patlar...an gelir...Attila İlhan ölür’ dedin, işte oda oldu.

’sakal tıraşları mavi...kırmızı bıyıkları biber.’ hariçten ’ evrak-ı muzırra’ celbeden ittihatçıların; üzengileri ’bir ustura çizgisi’ni andıran hacı murad’ın; avcı ceketli, körüklü çizmeli, astragan kalpaklı Müdafaa-i hukuk cemiyeti üyelerinin; ’fransız’a silah çekmiş...hür yaşamak uğruna...şu mübarek vatan için ’ dağlara çıkan cabbaroğlu mehemmed’in Şehitlik mertebesini...Yaşamak cihetinde makbul tutacağız’ diyen, Kemal’in askerleri Bakırcı Hasan’ın, Demirhanoğlu Sadık’ın,Paşaların Süleyman’ının, ve Hacı Yörük’ün; iştirakiyuncuların, eski bolşeviklerin yanına gitti, Attila İlhan.

Büyük ustayı ’Gibi Redifli Gazel’adlı şiiriyle uğurluyoruz. Işık içinde yatsın.

yorgun kadınlar içtik
yalnızlıktan uğuldayan
tuzlu kan gibi
nice akşamlar devirdik
çengi kıyamet
’kızıl sultan’ gibi

vurdukça mızrap
öyle yoğun bir melâl
dağılır ki tamburdan
bastırır eski sevdalar
göz gözü görmez
duman gibi

su karanlıktır
ve kadehler boşalmış
leylaklar darmadağan
kıvılcımlar savurup narçiçeği
çöker bir daha başımıza gökyüzü
tutuşmuş tavan gibi

kanlı hesapları vardır
kıyamete kadar sürecek
ölümlü şairlerin
kim bilir nerden bilecek
ne çığlıklar geçer daha dünyadan
attilâ ilhan gibi