Kar DüşleriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hey gidi küçük günler
Kar tatili olurdu Eve gitmek zorunlu Bir top oynardık okul bahçesinde Hoca bizi kovardı.. Doğru ya gençlikte çılgınlık da vardı Ve sıcaklık yağardı Annemin " hadi oğlum hava soğudu eve gel " Sesinde Yıllar geçti Değişmedi kar öyküsü Diyarı gurbette ayaz makamı -35inde soğuğun ince parkayla gezdiğimi bilmezsin Ve içliksiz, boranlarda raksettiğimi Anne , bilseydin ne değişirdi Yüreğine karbeyaz bir kahır ilişirdi Buz tutmuş nehir kadar dingin Üstünde paten yapan çocuklar kadar uçarı Şehrin , buzdan kalelerinde erirken gençliğim Şikayet değil iftihar ediyorum Hüznümün rengi stepler kadar sarı Bugün ocağın ortasında , baharı yaşıyorum Buz düşlerim , hafsalamdan silinirken bir bir Parkasız ve şapkasız gezdiğim sokaklarda Yüreğim üşüyor anne , Gecenin bahara değdiği safaklarda Gözümden yaş ve kaygı düşüyor anne Ayazı özlüyorum |