Tarantula
Bir çiçek fotoğrafı
kokar sanki... o kadar Bir cümle ezer geçer çizmelerinin altında kısa bir bakış anlatır her şeyi yaşamak küçük şeyleri büyütmek bir şeylerin içini doldurmaktır ne demek istedi dercesine düşünürsün geceler boyu Bir çiçek fotoğrafı kokar sanki... o kadar zayıf bir çocuk merdivene oturmuş başı dizlerinde serçeler yanında dolaşır veya sanki yaşamışım gibi gelir hayat geçmişten bir kaç anlık yine düşünmek paylaşamamak kimseyle kar rüzgar falan da yoksa ortalıkta piç gibi kalırsın kendinle anlatsan biliyor bildiği halde konuşmuyor vursan gölgesi bile yok ki kovsan da gitmiyor bazen bir çiçek fotoğrafı kokar burnunda tüter eski sevdalar duygu ararsın boşalmış çekmecelerde anı defterinin kilidi kırılmış anne karnındaki bir bebek gibi yatmak istersin parkta ağacın altındaki bank’a sessizlik ve kimsesizlik başının altında. Yaşıyormuş gibi bir de numara yaparsın ya bayılıyorum sana artist herif veya Tarantula duygusuzluk diz boyu etrafımda. |
Deme ki şiirin duygu ve düşüncelerine göre değil, kişinin duruşuna göredir.
Sevgili Mehmet, yağmurun değerini toprak bilir taş ne çiçek verir ne de seda onun için üzülme bu gibi işlemler her makamda bulunur.
Duygulandırıcı öğelerle süslenen bir şiir benim için sizi yürekten kutlarım. Her şey gönlünüzce olsun.