BİR ŞİİRİN DIŞ KANAMALAR GÜNCESİBİR ŞİİRİN DIŞ KANAMALAR GÜNCESİ “Sırtında soğuk hançerin nöbeti Kıpırdasa kanayacak Kıpırdasa beden kızıla boyanacak” Suskundu şaire; Uzun tırnaklarının kıskacında Hissiz parmakları, kalemle buluştu Vakit üryandı, uzanıyordu boylu boyunca soluna İçinden geçen sılûetin ayak izlerine, düşünce gülüşü Düş / tü artık kül gülüşü Tıknaz, hoyratça, homurdanıyordu hayat Perdeler ardında! Şaire; durgun sulara yatıyor, dilini yıkıyordu acılardan Baldırandı ağzında çoşan Bal tutması, usulca ölüme taşıyan Soğuk, inançsız ten gibi soldu toprakta Hecelerinin yorgunluğunda, sığındı satırlara Sığındı harf harf şaire… Meşkinde şarabın ve kadın ruhunun Asma dalında tatlandı Burukluğundu kızılın ve iç sancının… Dudağında ki uçurum büyüdü Ucunda çiçeklendi Ucunda açtı gözlerini, can moruna Mevlüt okutuyordu kirpikleri Gönül ağrısının etrafında semâzendi Şiirlerinin yırtık çehresinde dönüyor Döndükçe kendini yamalıyordu Yeryüzüne sürgün olmuş melekçe Şeytani isyanlarda, kısırdı sevgisi Duyguları aç, toprağı sulak fidandı Boy verdi yeşile….şaire…. Sol memesinin ıstırabına yasladı yâs’ını Düşünmekten çoğalan sesi, kağıtlarda yankılandı Çığlık çığlığa… Bulamadı, boşluklarında ki sığınmacıyı İmlâsı eksik cümleydi, kalp çıkışında durdu Tamlamalarının tamlamasında iyelik eki değil, iyilik eviydi Dalında ekşidi şaire Vermût oldu, damladı yâre Sis çökmüştü koynuna Gecenin gamında bam teline bastı Kanadı şaire… Anladı ki, dış kanamalardan değildi kansızlığı İç kanamadandı yalnızlığı 19.11.12 NURGÜL OCAK ŞİİRİN SİSLİ NEFESİNDE , BULANIK GÖLGEYE! |
Güzel bir seslenişti şiiriniz. tebrik ediyor, şiirler ve dostluklar adına gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum.