BABAM
BABAM
Bir ulu çınardın,vakarla duran, Yetim sevindiren,yaralar saran. Garibin,mazlumun halini soran; Kimse senden incinmedi nur babam. Kale bedenliydin,selvi boyluydun, Tevazu sahibi,asil soyluydun. Kötülük sevmeyen,melek huyluydun; Musa ile yolun olsun Tûr babam. Dilin Besmeley di, ilmin Kur-an dı, Sevgide rehberin Veysel Garân di. Sabır Arkadaşın Eyyup yaren di; İnşallah Kevser de yüzün yur babam. Göstermezdin amma candan severdin, Ayağıma diken batsa inlerdin. Kıyamete kadar dolmazki yerin; Mertebene ulaşmak mı sur babam. Duacımdın ben kapıdan çıkarken, Şemsiye olurdun yağmur yağarken. Bana neydi dünya sen başımdayken; Yokluğuna alışmak mı zor babam. Bir rüyama gelsen öpsem elini, Koklasam zülfünün bir tek telini. Öyle özledimki nur cemalini; Hasretin içimde yanan kôr babam. Başın kaldır hele bir dünyaya bak, Ayaklar baş oldu,başlarda ayak. Zengin olmuş bana gülüyor hodak; İşte bunlar Etem-i ye kor babam. İbrahim Etem EKİNCİ |