Uyansana
Ne yaman bir vakittir ki
Elleri bağlı yaşamın, gözleri kör Üzerimden kuşlar uçmaz Sevdiğim o lale açmaz Ayağımın altı çöl Burada her kalan pişman kalır Bir taşla iki kuş vurulur Biri ölür Yaşamın bütün evrelerinde Tek başınadır aşk Neydi sevmek gerçek anlamda Kimse bilmiyordu Birileri ölüp dirilirken birileri O şarkı çoktan sustu Yardılar bileğimi Ya sabır çeker dilim Çeker ölür En çok geç kalırken kendime Binlerce okla düşürülürken Ve seyrederken ağacında bir kuşu Aklıma düşen gülüşünden başka her şey Yani hiçbir şeyken her şey Adım siroz kaldı biliyor musun? Sinsi bir ayinle ruhumu delerek İzimi sürer bir kehanet Sürer ölür Doğu ve batı kadar uzak Susuz kalmış bir nisan örneğin Kanımda can bulan şizofren Doğmama bir gün kala Ekim de astılar beni Yeryüzünden bir haber Ölmek için köşe dönerken Adına yazılır bir rivayet Yazan ölür Sonra başlar matem Biter muhabbet Tenhalarda uyanır ruhlar Bir avuç ölü toprağı Yanarken ellerimde Merkeziyim kıyametin Ateşin düştüğü yerim yani Bulsana beni Sarılsana Her düştüğümde tutsana Girsene rüyalarıma İrkilerek uyansana Uyansana mesela |