Ben hazırım
çöktü
yine bir sis ! bu şehrin yonutulmamış ışığının üstüne ! kar/lar düşer bin bir lapa bin bir parça yüreğimin kılçalının içine saat gecenin üçü kent mi sustu ? ben mi sustum ? yüzden düşen bin bir parça hüzünler ! ağır aksak bir uykunun üstünde ki ! gözlerim huysuz ölüm kol geziyor aort damar için/de pıhtılanmış do perdesi alaturka çargahından kızıl kan ! neyim var ki...? ne ararsın eyy ölüm..? sarı ipek hekim yaka iş ve éda gömlek mi ? atlas yelek altın saat gıcır acar çizme mi ? bir baksana çam ağacı kapılmış ya ? kar lapası...! boğucu rüzgarına damla damla göz yaşı var ? her hanede ah’lar vah’lar ! alınganlı bakışlar yine daldı bu gözlerim çekip gitti köyüme ! ardım da ağlayacak kimim var ki ? be ölüm ? helallaşmak..! melelleşmak artık ! benim neyime ben topladım tas tarağı tas tamam sen hazırsan ben hazırım ey ölüm ! Kadir Haktan TÜRKELİ |