ACI ŞİİR
I.
Sizlerin yürekleri ’aşk, aşk’ diye atarken Randevusuz buluştum dağlarda hayınlarla Sizler kucak kucağa sevgiliyle yatarken Kurşunlarla seviştim, dans ettim mayınlarla Nasip oldu aşkımın toprağına karıldım Hiç ayrılmamak üzre sıkı sıkı sarıldım Ben kim miyim? Farketmez ismim ha Can ha Şivan Sizce sadece ölmüş, yirmisinde bir civan II. Siz rakınızı ya da viskinizi içerken Kuruyan dudağıma bir damla su değmedi Siz otel odasında aşka fiyat biçerken Kovduğum o sinekler bana boyun eğmedi Yakalasaydım yerdim, benim için yemdiler Onlar benden güçlüydü ve kanımı emdiler Ben kim miyim? Yıllardır sarılmayan yarayım Daha çocukken ölmüş bir derisi karayım III. Bu sözlerimiz size, şâir, yazar takımı! Neden duyarsızsınız insanlık yarasına? Ya siz her gün yapanlar makyaj ve cilt bakımı! Kaç yüz ekmek alınır bir k(ı)rem parasına? Bizi ya bir vatansız ya da sefâlet vurdu O veyâ bu şekilde yüreklerimiz durdu Sonuçta öldük işte, ne olabilir başka? Siz bizi düşünmeyin, şiirler yazın aşka! . |