AKŞAMİZMİR’ DE AKŞAM OLDU. HERKES TELAŞ İÇİNDE: KİMİ METROYA, KİMİ OTOBÜSE KOŞUYOR. GÜNÜN YORGUNLUĞU, KİŞİLERİN YÜZLERİNDEN OKUNUYOR: ANİ KIZIP SİNİRLENMELER, BURNUNDAN SOLUMALAR... KENDİME BAKIYORUM: BEN DE O TELAŞ, O KOŞUŞTURMA YOK. SADECE İNSANLARI GÖZLÜYORUM. BAZAN O İNSANLARI KISKANIYORUM: NE GÜZEL,SEVİNÇLE,UMUTLA EVLERİNE DÖNÜYORLAR DİYORUM. KEŞKE AKŞAM OLMASA,HÜZÜNLENMESEM DİYORUM. |
Belki o koşuşturanlardan bir çoğu yalnızlığını böyle unutmaya çalışıyorlar...
tebrikler...