Cemre yüreğime düştü
Sokaklar
Ciğerlerimizi üşüten soğuk Sobamız ısınsa odamız ısınmaz Birikiriz etrafına Ellerimiz ısınsa yüreğimiz ısınmaz Kışın, ayazın, Aylarca güneşi göremediğimiz Günlerin ardından Bir umut yüreğimizde Bir sabır Cemre havaya düştü Hele sabır gardaş Az kaldı kuzuların Meleşeceği günlere Köyün yolu ha açıldı ha açılacak Cemre suya düştü Dün güneşi gördük bir ara Güney yamaçların Karı erimiş Cemre toprağa düştü Isındı ayağımızın altı Ayağımız toprağa değdi Çeşmede eğleşmeye başladı yarenler Dağda taşda rençperin Neşeli sesi yankılanır Kağnının gıcırtısı Tohumlar yaprağa durdu Alnımızın kırışığı biraz gevşedi Ve cemre yüreğime düştü Alevlendi bağrım Çare bilmez kimse Artık kar düşmez iklimime Kış gelmez coğrafyama Yollarım kapanmaz Cemre yüreğime düştü Yüreğim cemreye Gözlerim ufuklara düştü Ellerime hicran Ve kalemime efkar Heyhat |
Okuyunca dizelerinizi aklıma geldi.. Paylaşmak isterim izninizle..
Der ki Ömer Hayyam :
"Her sabah yeni bir gün doğarken,
Bir gün de eksilir ömürden;
Her şafak bir hırsız gibidir
Elinde bir fenerle gelen."
Saygılarımla...