Trafik Aşkım - 1-2-3-4-5 - S O N
Sevgili Şiir Dostları,
Tüm bölümleri birarada okumak isteyenler için bir kez de aşağıya topluca veriyorum; ..................dünden devam.................. Arabam elden gitti, hatun hayalim bitti, Şiirinse son günü, ümidim kayıp / yitti, Trafikte bir aşktı, henüz yaşayamadım, Suretinden geçipte, gönle ulaşamadım, Lakin ben bir şiirin, adsız kahramanıyım, Şairse yazar durur, ben onun ilhamıyım, Lâkin aşkım uğruna, çekilmedim hiç geri, Bana bak artık şair, geri dur benden geri, Ne vardı şimdi böyle, senaryoyu bozacak, Yok mu senin de duygun, güzel bir aşk yazacak, Ne olurdu şu işi, tatlıya bağlasaydın, Hem okuyanı hem beni, şöyle kucaklasaydın, Hey “Metin” bana bak, sen şiirde kahraman, Ve bunu hiç unutma, ben şairim her zaman, Senaryoyu yazarım, seni içine katarım, Kafam rahattır benim, yan gelirim yatarım. Ben şairim sen şiir, bunu yaz bir kenara, Anlamam ben tehditten, bunu da koy kenara, Bil ki kalem elimde, ister isem yazarım, Yada kalemi kırıp, seni hayal yaparım, Sana bir rol verdiysek, bu bendendir onu bil, Seni aşık ettiysem, öyle yazdım bunu bil, Ama istersem seni, senaryodan atarım, Boş kalan rolü ise; gerekirse oynarım, Sustun değil mi şimdi, anladın mı durumu, Her zaman haddini bil, yaz kenara yorumu, Ve şimdi sana dersi, kendimce vereceğim, Seni bu senaryodan, sessizce sileceğim, Bak hiç sesin çıkmıyor, çünkü çıkartmıyorum, Adın bile geçmiyor, çünkü ben yazmıyorum, Sana uğurlar olsun, şimdi sıranı bekle, Belki başka şiirde, verir isem rol bekle. Evet sevgili dostlar, şiirin sonu geldi, En başından sonuna, içte ibretle geldi, Aşkı araç yapanlar, bir yanda yapmayanlar, Bir ömüre bir sevda, ya da yanaşmayanlar, Bu “Trafik Aşkını”, belki herkes yaşadı, Hayat trafik idi, şu bedenle yaşadı, Aşk yürektir be dostlar, beden bir ihtirastır, Doğru söze ne hacet, AŞK en güzel libastır. ...........................S O N........................... 15.07.04 / Frankfurt Metin Eser T r a f i k A ş k ı m (1-2-3-4-5(Son) Bölümler Birarada) Güzel bir Pazar günü, geziyorken çarşıda, Derken bir hatun gördüm, gülüyordu karşıda, Şaşırdım afalladım, bana mıydı bu gülüş, Acaba olur muydu, güzel zevkli bir sürüş, Hayalime düştü aşk, yarınlarım kurguda, Meraklı birçok konu, teker teker sorguda, Varsaydım ki bu aşkı, trafikte yaşadım, Sonra dizeye döküp, bu şiire taşıdım, Aldığım bir bakışla, bastım gaza aniden, Geçtim karşı tarafa, ben anlamam maniden, Otobandayım gibi, yüklenmişim son sürat, Bir kelime konuşsam, geri kalan küsürat, ’Merhaba’ ydı ilk sözüm, hız limiti yok idi, O da ’Merhaba’ dedi, samimiyet yok idi, Sanki bana ilk anda, kırmızıyı yakmıştı, Duygular frenlenmiş, trafik karışmıştı, Bir duvara toslayıp, kaza yapmak da vardı, Yada bir manevrayla, hali kurtarmak vardı, ’Pardon hataydı’ dedim, ’belki çok ani oldu’, Bu sözlerin üstünden, yüzde tebessüm oldu. Anladım ki ışıklar, şimdi sarı yanmıştı, Samimi yüreğime, sanırım inanmıştı, Tek şeritli bir yolda, daha rahattım şimdi, Gönlüm bas gaza diyor, merakımsa ’bu kim ki’. Ne gelmişse başıma, hep meraktan gelmiştir, Merak hocadır “ilm” e, bazen fayda vermiştir, Ya nasip deyip hemen, adını sordum O’nun, Ne yapacaksam adını, işte maksat laf olsun, “Zeliha” dedi bana, “burada yabancıyım”, “Görünüşüme bakıp, sanmayın yalancıyım, Çok ta dikkatlisiniz, bakışlarınız kurnaz, Çünkü şu trafikte, burda araba durmaz.” Gülmüşüm kendisine, lakin içimde sızım, Adım konulmuş çapkın, bundan da rahatsızım, Hemen bir U dönüşü, yapmayı düşünürken, Sağa mecburi yönü, gösterdi gülüşürken, “Haydi bekliyorum ben, davet etseniz” dedi, “Bir de güzel ismini, söyleyiversen” dedi, Anladım hız sınırı, yavaş yavaş kalkmıştı, Çünkü yeşil gözleri, çok manalı bakmıştı, Görüyordum ilerde, ne virajlar var idi, Konuşma ilerledi, bazen yol kaygan idi, Arasıra fikirler, uyuşmadı elbette, Malum böyle kasisler, normaldi trafikte, Kah bu yolda gidiyor, kah etrafa bakıyor, Tali yollar çıkınca, dönesim de geliyor, Ama gönül istekli, ikide bir “gaz” diyor, Akıl zaten iflasta, “ne istersen yap” diyor. Ve artık başlamıştı, iki yönlü trafik, Bir demiryolu ile, iki de kavşak geçtik, Ciddi bir problemi, aşmıştım ki yeni, Sonra bir iniş/eğim, çok korkutmuştu beni, Hayatımda hiç böyle, bir aşk yaşamamıştım, Zaten böyle güzele, hiç de rastlamamıştım, İstiyordum bu aşkım, hep otobanda sürsün, Bakalım ne olacak, sabret sen de görürsün. :-))) Yolda çalışma varmış, bir adam elde kürek, İçimden bir ses dedi, ’haydi şu yöne sürek’, Birazcık yavaşladım, ilk çıkışı görünce, Kız biraz rahatladı, tali yola dönünce, İstemiyordu herhal, çok hızlı ilerlemek, Tatlı aşk şarabını, hemencik tekerlemek, Aha dedim içimden, bu kız “kalite” yani, Aşkın lezzetlerini, tatmak istiyor yani, “Ama biraz yavaş git, çek ayağını gazdan”, Diyemiyor açıkca, zannedicem bu nazdan, Anladım ben olayı, dönel kavşak ortada, Birkaç tur atacağız, birazcık etrafında, Hani zaman geçecek, belki benzin bitecek, Sanıyor ki sabrım yok, ben vazgecip gidecek, Güldürme beni güzel, benim adım kül yutmaz, Göle çalınan maya, bu aşkıma hiç tutmaz, Derken lafın içinde, “ne iş yaparsın” dedi, “Böyle hep trafikte, aşk mı ararsın” dedi, Dedim “mesleğim süper”, hepsinin efendisi, Boş gezenin kalfası, kaldırım mühendisi, Kahkahayla güldü ya, “alem adamsın” dedi, Benim yüzümse pancar,”çok da şekersin” dedi, “Gaz” bana ait ama, kız bizi bastıracak, Böyle giderse eğer, şoförlüğü kapacak, Seslendim tez şair’e, “hey dostum baksana bir”, “Değiştir senaryoyu, bu şiirde başrol bir”, “O da yanılmıyorsam, bana verilmiş idi”, “Ama gel gör ki hatun, direksiyonda şimdi”, Şair tez toparlandı, “pardon Metinim” dedi, “Birazcık şekerleme, uyuklamışım” dedi, “Hey Zeliha kalk ordan, senaryoda bu yoktu”, Anladım bu şairle, iş ve yolumuz çoktu. Leyla mısın be adam, burada aşk yaşıyoz, Adam gibi yaz şunu, köşe bucak koşuyoz, Yanımızda bir hatun, yakma benim fırsatı, Sonra yırtar atarım, vallahi bak ruhsatı, Biliyorsunuz dostlar, dün biraz gergin idi, Bizim uyuşuk şair, uyumuş kalmış idi, Sanki otel burası, adam gibi şair ol, Yapamıyorsan eğer, pazarda kabzımal ol, Haydi al şu kalemi, başla artık yazmaya, Bu kız da gider ise, sap olucaz kazmaya, Şöyle yanaşayım az, yakın temas durumu, Tekrar lafa gireyim, “nasıl hava durumu”, Yüzü kah gülümsüyor, “sollamak serbest diyor”, Bir de bakıyorum ki, “işte orda “DUR” diyor”, Birazcık sokulayım, elin tutayım desem, İşte şimdi olmadı, “Taşıt Giremez” diyor, Hay Allah ne yapsam da, şu hatuna yamansam, Yerler kayganmış deyip, üstüne mi abansam, Yakında da hiç yok ki, hız yapılacak zemin, Kız da şüphelenecek, sert baktı zaten demin, Hiç bir sebep yok iken, birden tahditler kalktı, Yüzümde gülücükler, moralim şaha kalktı, Uzattı ellerini, ellerimin üstüne, Sonra baktı yüzüme, gözü gözüm üstüne, Haydi çek şu kenara, başıma vurdu artık, Anladım sende iş yok, kontrolse bende artık, “Şimdi dediğimi yap, pantolonunu çıkar”, “Sonra da gömleğini, çoraplarını çıkar”, Aha dedim n’oluyoz, karizma çiziliyor, İçimdense gür bir ses, boşver çizilsin diyor, Dedi “arzun bu idi, işte sana bir fırsat”, Dedim “ben utanırım, önce gözünü kapat”, “Arkanı dön o zaman, utangaç sensin” dedi, “Sırtımı döner dönmez, Hadi elveda” dedi, Döndüm aniden geri, arabam uçuyordu, Hatun direksiyonda, tam gazla kaçıyordu. Trafikte bir aşka, tam “gaz” vericez dedik, Hesap çarşıya uymaz, esas gazı biz yedik, Ama ben biliyorum, bu neden oluyordu, Bu şair bozuntusu, benimle oynuyordu. Arabam elden gitti, hatun hayalim bitti, Şiirinse son günü, ümidim kayıp / yitti, Trafikte bir aşktı, henüz yaşayamadım, Suretinden geçipte, gönle ulaşamadım, Lakin ben bir şiirin, adsız kahramanıyım, Şairse yazar durur, ben onun ilhamıyım, Lâkin aşkım uğruna, çekilmedim hiç geri, Bana bak artık şair, geri dur benden geri, Ne vardı şimdi böyle, senaryoyu bozacak, Yok mu senin de duygun, güzel bir aşk yazacak, Ne olurdu şu işi, tatlıya bağlasaydın, Hem okuyanı hem beni, şöyle kucaklasaydın, Hey “Metin” bana bak, sen şiirde kahraman, Ve bunu hiç unutma, ben şairim her zaman, Senaryoyu yazarım, seni içine katarım, Kafam rahattır benim, yan gelirim yatarım. Ben şairim sen şiir, bunu yaz bir kenara, Anlamam ben tehditten, bunu da koy kenara, Bil ki kalem elimde, ister isem yazarım, Yada kalemi kırıp, seni hayal yaparım, Sana bir rol verdiysek, bu bendendir onu bil, Seni aşık ettiysem, öyle yazdım bunu bil, Ama istersem seni, senaryodan atarım, Boş kalan rolü ise; gerekirse oynarım, Sustun değil mi şimdi, anladın mı durumu, Her zaman haddini bil, yaz kenara yorumu, Ve şimdi sana dersi, kendimce vereceğim, Seni bu senaryodan, sessizce sileceğim, Bak hiç sesin çıkmıyor, çünkü çıkartmıyorum, Adın bile geçmiyor, çünkü ben yazmıyorum, Sana uğurlar olsun, şimdi sıranı bekle, Belki başka şiirde, verir isem rol bekle. Evet sevgili dostlar, şiirin sonu geldi, En başından sonuna, içte ibretle geldi, Aşkı araç yapanlar, bir yanda yapmayanlar, Bir ömüre bir sevda, ya da yanaşmayanlar, Bu “Trafik Aşkını”, belki herkes yaşadı, Hayat trafik idi, şu bedenle yaşadı, Aşk yürektir be dostlar, beden bir ihtirastır, Doğru söze ne hacet, AŞK en güzel libastır. ...........................S O N........................... 10-15.07.04 / Frankfurt Metin ESER |