emeğinize yüreğinize sağlık
saygılar.

izninle snncan:

........................................

acıların çocuğuyum
neye dokunsam
ya ellerimde kırılıyor
ya ben kırılıyorum tutunduklarımın gölgesinde




acıların çocuğuyum
nereye gitsem
nerede bitsem
sanki dünya üzeri üzerime geliyor
sanki
attığım her adımda
birileri kalbimi deliyor
kendi mutluluğu için



acıların çocuğuyum
ne yapsam
ne kapsam
yaranamıyorum dışarılarda boy gösteren insanlara
insanlar acımasız
insanlar vurduymaz hoyratlığında
bana karşı


acıların çocuğuyum
bana dair
herkes kötü yemininde
nahoş edeniminde



evet
acıların çocuğuyum
herkesten kaçsam da
yalnızlığa çekilsem de
acı dolaşıyor dolaşıyor beni buluyor
beni kovalıyor kuyruğu gemi dolu hüzünler



............................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
14 Mart 2010,,,12.17
Mardin





meselci tarafından 3/14/2010 12:18:06 PM zamanında düzenlenmiştir.

Acıttıkça acılar, aslında buna sebep olan insanlar pişer insan denilen de.. Olgunlaşır istemeden.. Öğretir hayat denilen.. Başka bakar olur olaylara hatta madalyonu çevirip bakmaya.. Yaşanmışlıklarla kendini ruhunu görür, tanır aslında.. Dayanmayı, ayakta kalmayı, güç kazanmayı, pes etmemeyi öğretir diğer yandan. Dayanırken yüreği acır gizliden gizliye ve acıdıkça yüreğinin olduğunu farkettirir.. Yanar kavrulursun ve pişirir acılar ve pişirir hayat denilen işte..
Saygı ve sevgilerimle..

Hayat herşeyi öğretiyor
ben kendim öğrenmek istesemde ona yetişemıyorum
ve sonunda yine hayata rolunu geri bırakıyorum bir oyuncu gibi

çok güzeldi
kutlarım saygımla..

Çok güzel bir şiir. Anlamakta zorlandım. Başta kendini acıtan şiir kahramanı
Kan kusturuyorum
Etinden koparıyorum etlerini
Soluğu,
İçimden kesilene kadar...
Hayat kadar acıtamıyor hiçbir şey...
sanırım bu satırlara gelince birinin soluğunu içinden koparmaya çalışıyor. Ben diyorum ki acı çektirenin soluğu ile mücadele ediliyor. Ki doğru anladıysam mükemmel bir anlatım olmuş. Acı hissettirilerek anlatılmış. Kısa öz ve gizemli bir şiir olmuş çok hoş olmuş. Saygılarımla


Her yeni güne düşüyor usta öğreti hayatın ta kendisi…

sayın üstadım yazan kalemin daim yüreğinde var olsun saygılarımla.zeki tunç

Kan kusturuyorum

Etinden koparıyorum etlerini

Soluğu,

İçimden kesilene kadar...


Hayat kadar acıtamıyor hiçbir şey...



Her yeni güne düşüyor usta öğreti hayatın ta kendisi…

------------------------------------------
ÇOK ANLAMLI SIRADIŞI BİR ŞİİRDİ USTA KALEMİNDEN YANSIYAN ELLERİNE DUYARLI YÜREĞİNE SAĞLIK

çok güzeldi tebrikler....

hayat acıtmasaydı eger nefes aldıgımızı nasıl bilebilirdik ki. yuregınıze saglık. dostcakalın.

acıtan da ..

o acıyı nefese çevirende hayat....

bir garip ikilemmm...

tebrikler....

Hayat kadar acıtamıyor hiçbir şey...

Ustasının elinden çıkan, dem'i kıvamında bir çay gibiydi.İkindi akşam arasındaki garip zaman diliminde iyi geldi.Saygılarımla

iliklerime siniyor
bulutları düşüyor göğün
ve hayatın yollarında dizlerim kanıyor


acı her yerde
ilaç niyetine
acı her yürekte
ille deçekilmekte


kocaman tebriklerimle


tamam kaçıyorum ben...dostça :)