Korkuyorum
Bulutların arasından süzülüyor gözyaşların,
Yanaklarım ıslanıyor. Arada saçlarını savuruyorsun, Bedenim sarsılıyor. Ellerin, yüreğime dokunuyor. Bedenim, içime dar geliyor. Öylesine bir yola girdim ki, Fırtına ortasında savrulan, Çaresiz bir ceviz kabuğu gibiyim. Arada ters dönüyorum ama Hala bir el var, uzanıp Toparlayan, nefes aldıran. Tut ellerimden der gibiyim. En hassas zamanlarda yürümekteyim. Çok sendelediğim, ama hala Ayağa kalkabildiğim anlar var. Sadece anlarla sınırlı, Ayakta kalabilmelerim. Bir girdabın içindeyim. Bakıyorum umutla yukarı, Masmavi gökyüzü, alay edercesine. Bir dibe vurum yaşamaktayım. Sensizliğin doruklarında. Korkularım derinlerde, Yüzleşmeler ise, en sığ denizlerde. Korkuyorum duygularımdan. Uzun zamandır, ertelediğim uykularımdan Korkuyorum, karanlıklarından kaçıyorum. Girdabın ortasında sensiz kalmaktan Korkuyorum... |
Gülüşün gül serperdi gönlüme
Mavi gözlerin umut dökerdi hislerime
Yetmemiş olacak ki sevgim
Yada becerememişim göstermesini,
Ne bileyim...?
Hepten olmuş duyguların bir yüz,
bir ters.
Sana başkaları da der olmuş prenses.
YÜREĞİMDEKİ PRENSESİME,
SANMAYASIN KENDİNE