replik...geçme şiirimden infilak edecek kelimeler az sonra dudağımda yarım öpücüğün çığlığı durur pürtelaş bir gecenin içinde çarşaf kıvrımlarında bıraktığım edebim kimlik tespitinden yoksun cesetler var içimde bir de frapan düşler gidiyor musun açık kaldı sevdanın düğmeleri telaşla ilikleyemedin... oyy benim dumanlı başım bu duvarlar gelmese üstüme üstüme daralmasa gecenin içinden geçtiğim boğaz sevda metaforları var gözlerimin en karasına düşmüş üşümüş gözüm/ yüreğinin değdiği yerde eskidikçe eksildikçe ten/ üşümüş yırtılmış içimin isyan pankartları bir izdiham ki hiç sorma mahşer yeri her taraf tutunma benim yalanıma cezasını büyük kesti tanrılar bir muskada saklıyorum seni ben günde çok kere yüreğimi geçirdiğim suyundan delirmişim d/üşüyorum bu uçurum kimin yar… bir yol çiziyorum kendime bir patika büyütüyorum içimde taşlı topraklı buraları unutmuş tanrılar bereketi gizlenmiş bulutların sana y/ürüyorum yoruluyorum terimle ıslanıyor topraklar genzimde toprak kokusu içimde almış başını dağlar ağlamaklı kim/lik/sizliğine dağlar diyorum yar…dağlar hep seni taşıdığım zirvesine… aklım bir tiyatro sahnesi şimdi fonda asılı kalmış kadın yanlarım her replik doğaçlama ödedim kefaretini kelimelerin içimde kocaman bir vaveyla sahne senin söyle repliğini düşmeden aptalca bir oyuna (sahi !sen doğaçlama da yapamazsın şimdi sevgi kaya |
yoksa şiir miydi gözlerinin fecri..
alabora oldum...
ah oldum olası..
kanatır bir şiir..
repliğe dudak tiryakiliğimi..
kelimeler dokunuyor..
kelimeler...
kutlarım.