Yıkık Bir ŞehirYıkık bir şehirde sensiz Harap acılarımla Boş sokaklar Her köşeden sensizlik fışkırıyor belirsizce… Hafif sis var gecede Dumanlı birazda yangınlardan Canımı acıtan sensizlikte Çıplak ayaklarımla küçük taşlar üzerinde Yürüyorum yokluğuna… Dökülmüş duvarların sıvaları Zorbalıkla sökülmüş taşları yerinden Bir köşesi yıkılmış bir ev var karşımda Kurumuş terasındaki sarmaşık Dökülmemiş yaprakları İnadına sarılmış dallarına Kuşlar yok artık bu şehirde Sesleri çınlamıyor ağaçlardan Ağaçları da yok bu şehrin Sökülmüş köklerinden Dizilmiş yosun tutmuş tomrukları bir köşeye… Rüzgarın o acı veren uğultusu kulağımda O ıssız gecede yokluğunu fısıldıyor köşelerime Mustafa Ali Gökçe |