CEMRELERCemreler düştükten sonra yağan kar gibisin İş işten geçtikten sonra gelen yar gibisin Gönlüm hoş ayaklarım ıslak Yanımda varsın gönlümde yasak. Olsan da havada toprağa tutsak Takvimde kalmadı tükendi yaprak Bir ucum gökte bir ucum toprak Bedenin yanımda gönlümde yasak. Yarınlarım bile bitti geçti hevesim Belki kaldı üç beş nefesim Belki son veda belki son sesim Soğumuş yüreğim titriyor içim. Huzurum hayalim bulmadı vuslat Geçti ömür kalmadı takat Son demlerim yaprak dökümü fakat Gözümde yarsın gönlümden ırak. Geçecek günler mazide kalacak Yeşermiş umutları küfler saracak Beden ölüp gider izi kalacak Ömrümde har idin ahirim yasak. |