EVLADIMA
Sağcı solcu olup kalma zannında
Kitabın ortası doğru yol evlat. Bileyle kılıcı dursun kınında Gönüller fetheden tatlı dil evlat. Karınca misali git kaz derini Savurma rüzgara alın terini Ağzının içinde hapset dilini Sözünün kölesi kulu ol evlat. Atayı,dedeyi,duayla yaad et Akibet hayırdır,hayırsa niyet. Arama kusuru, insan nihayet Ağma ol, ayıbı,görmez gel evlat. Adımı uğrun at,manevi yolda Sırtında çul olsun,manayı bulda. Hercai gezinme, çalıda,gülde Faydasız omurga,kuru dal evlat. Azını çoğa say,şükürle yaşa Cahil cühelayla girme dalaşa. Sayılı nefesi sarfetme boşa Yongayı sıyırıp,özü bul evlat. Açık olsun daim göğüs kafesi Arada dur dinle, inleyen sesi. Sakın haa dost bilme,cümle herkesi Mihenge giden yol,ince kıl evlat. Aşık ol insana,insanca yaşa ALLAH’ın adıyla başla her işe. Yediğin ekmeği,öpte koy başa Rahmeti,nimeti,iyi bil evlat. , |