Kaderin bir oyunu mu bu ?Göğsümdeki kelebeklerin gözlerinde bir tevafuk sahnesi ; Sancılı öykümü anımsatan yüzün , sanki bin yıllık tanıdık bir kahraman, gri masalıma .. Ne garip ! Kaderin bir oyunu mu bu ; yoksa ’ dejavu mu ’ ? Kekeme bir suskunluk kurutuyor dudaklarımı... Devriliyorum , yıkılması imkansız lehçemin ortasına.. Yutkunamıyorum , içime akıyor sesim... İrkiliyorum ... ’ Ben bu an’ı yaşamış mıydım ? ’ Ya Sen’sen ? ’ Geçmişe kafa tutarak yaklaşan adımların , boğazıma dolanan yumrularla meydan okuyor gerçeğe ... Birbirine küs , tüm kelimeleri bile dans ettiren ben , anlatamıyorum, korkuyorum kendimden... Çünkü biliyorum adını ... ely |
ah be güzellik kaderin oynunda figüranız işte elimiz solumuzda değil kalemimizde olması ise bize bahşedilen ağıt yakma türü
Göğsümdeki kelebeklerin gözlerinde
bir tevafuk sahnesi ;
acıyla harlanan gögüs emin olmalı ki bir şekilde ah ettiğimiz yüzü hatırlatır.
Her ne kadar kadere iman var ise de
malesef ki isyan ediyoruz bazen kendi kaderimizi kendimiz çiziyoruz düşüncesiyle :(
o kadar çok kuruttu ki suskunluklar beni de
seni de yutmasın emi
çeken bilir....
hani derler ya eşekten düşenin halini eşekten düşen anlar....
ve susma emi sen şiir şiir haykır emin ol ki iyi gelecek
her daim sevgimle