Ç'AYLAKÇA SEVMELER
Ç’AYLAKÇA SEVMELER I
Surların gölgesinde aşka açılan bir ç’ölüm Belki de bu gece bir şiir olur akarım leylak kokulu şehrinin sabahına . Hani Ben bu yolun yolcusuyum ya kısmetim çoktan çalınmış ya başkasınca Hansel ile Gratelin uykusuna dalmaktan korkuyorum. Ormana terkedilmiş olmaktan , gözden çıkarılmış olmaktan , vazgeçilmiş olmaktan... Hani Bu yolların yalnız yolcusuyum ya karşımda sevgilim değil , sevdiğim olsun. sevince beni Olur mu sevgilim ? Olsun . İstedim ki istediğim de beni istesin. Mesela otururken bir bankta , ya da araba sürerken , çalışırken herhangi bir işin başında , büyük bir ağrı olup kor kor yansın yüreği . Olur olmaz duraklarda el kaldırıp düşeyim aklına . Düştüğüme sevinsin de üzülsün de . Bir de aklına düşmemi sevsin. Şimdi bunu istemek kötü mü Bilmiyorum. Çok mu basit bir istek ucuz ve değersiz mi olurum onu da bilmiyorum . Ne var yani şöyle boylu poslu allı güllü , dallı bir fistan giysem , her deseni rengarenk. Saçlarımı örsem , sol omzumdan aşağı bıraksam örgümü . Gözlerimde ne bir sürme , yanaklarımda ne bir allık , dudaklarımda ne bir ruj , Ne de tırnaklarımda oje , öylece kendim gibi kendime Ben olarak düşünsen işte sen de beni böyle benim beni hayal ettiğim gibi sen de hayal etsen . Mesela ben senin yüreğinde böyle saf , mesela ben senin gözlerinden kalbine bir içim su gibi akmak akmak isterim . Sonra anasonsuz sarhoş ol sen bana . Büyülen bana vurul , çözül , yan . Bana bul kafayı . Her yanın 7/24 ben dolsun . Bak ne güzel ne güzel çıktı değil mi bir aşk şiiri . Aşkın gözünü seveyim bir de senin o bal rengi iki gözünü , iki gözüm öpeyim . Not: şerh düşün katlimin fermanıdır ğöğsünde uyuyamadığım her gece. |