„Değerli okurlarım, Atatürk’e en büyük kötülüğü 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 darbeleri yapmıştır.
12 Mart 1971 Darbesi, Atatürkçülük adına, “Sosyal uyanış ekonomik gelişmeyi aştı” diyerek İlhan Selçuk gibi Türkiye’de, Sosyalizm ile Atatürkçülük arasında bir köprü kurmaya çalışanları işkencelerle susturdu.
12 Eylül 1980 darbesi ise Atatürkçülük adına, General Rogers’ın sözüne güvenerek hem Kıbrıs konusunda Yunanistan’a karşı kullanabileceğimiz, elimizdeki NATO’ya dönüş kozunu çöpe attı hem de Anayasa’ya zorunlu din derslerini sokarak, YÖK’ü kurarak, siyasal partileri kapatıp cemaatlerle işbirliği yaparak, üniversiteleri ilkokul derekesine indirerek, Demokratik Rejimi Siyasal İslamın kucağına bıraktı.“ (Cumhuriyet Gazetesi yazarı sayın Emre KONGAR’ın 10 Kasım 2022 Perşembe günü köşesinde yayınladığı „ATATÜRK’Ü ANLAYARAK ANMAK“ yazısından aynen alınmıştır. Yazının tamamını lütfen okuyunuz.)

Gencecik gittin,
„İçmeseydi yaşardı!“ Dediler.
Sığdırdın kısa ömrüne onca savaşı;
„Kazanmasaydı daha iyiydik!“ B..‘unu yediler,
bunca güçlüğe dayanmaz rakı!


Bense;

„Hırsımdan
patlayacağım Ata’m,
yanardağ biçim
kaynıyor içim!
Sense;
Dudak ucu acı bir gülümseme
bakıyorsun nedense?

Kızgınlığım cümlelere dar,
kelimeler düşündükçe çatlıyorlar,
harfler sanki kıvılcım parçası,
baskıya dayanamıyor artık kafa tası!
Sense;
Dudak ucu acı bir gülümseme,
bakıyorsun nedense?

Lağım dolu kursağım
lanet-küfür yağdırıyor,
ağzımı açsam kusacağım,
göğüs kafesim-kalbim daraldıkça daralıyor!
Sense;
Dudak ucu acı bir gülümseme,
susuyorsun nedense?

Seni
dahada dibe gömmek istiyor biri
emanetine kazma çakarak,
kürek-kürek yalan, iftira ve bela atarak.
Elinden gelse
Anıt Tepe’yi parsel-parsel satacak,
kabrini bile Cami yapacak!
Sense;
Dudak ucu acı bir gülümseme;
“Düşünün!” diyorsun nedense?

Boğaz’da yeni bir hasta adam,
patlayacağım hırsımdan!
Ne yapsam,
acaba yeniden Samsun’a mı çıksam?
Sense;
Dudak ucu acı bir gülümseme;
“Davranın!” diyorsun bize,
nedense?“

10 Kasım’da saat 9 u 5 geçe helada,
„Nutuk“ kitabının sayfalarıyla taret aldılar
Annene „bilmem ne“, babana „Yunan Tohumu“
hatta „İnek“ bile dediler sana, böyle olur mu?

Parçaladılar-yıktılar heykellerini,
açtılar külliye, tarikat ve medreseleri,
İSTANBUL SÖZLEŞMESİ’nden çıktılar, kadını ezdiler.
Kuran kurslarında, Vakıf yurtlarında çocukları düzdüler,
dini siyasete katıp, unuttular eşitlik, adalet ve ahlakı…
Bunca pisliğe dayanır mı rakı?

(*) Yana yatık/içeri satırlar 10 KASIM MEKTUPLARI 31 şiirimden aynen alınmıştır.