Müptelası Olduğum Güzel Yar
Ay Işığı Suya Düştü Bak
Yönsüzleşir şimdi gökyüzü. Gönül Bahçesindeki Güller, Kırmızıdan siyaha geçerken. Söyle sevdiğim rüzgârlar, Her saatin her saniyesinde. / N / E / D / E / N / Yüreğime vurdurur lal yokluğunu? Nefesim susar her akşam. Ay ışığı dibine düşen, Kelimeler tutuşur ansızın. Bir yıldız düşer uzak şehirlerin, Sevda Çiçeği kuyusuna. Kavgalar başlar derin derin. Sessizce sükûnetlere açılan, Buğulu pencereler başında. Adınla başlayan bir masal, Manşet atılır gök kubbeye. İki kalbin aşk dergahında, Bitmeyen sancılı bakışlarda, Hasreti sen dolu soluşlarla. Çok zor Ruhum ruhundan, Vazgeçilmezliği müptelası, Olunan Güzel yar. Hayal denizlerin imkânsızında. Senli bir yakamoz bak saklıda. Kaybederken ışıltısını gece. Bir terk ediş başlar bedenden. Sustuğum kadardır Aşk, Alevden Sönmeyen Makamında. Bir sevda ki keskin, Kokunla dolu kuyuda. Bir mahyadır yüreğe asılan. İlmek ilmek Kana karışır, Sol sızının Tam üzerinde. Ebediyen yazılı amel defterine, Aşkımız Altın harflerle. Yokluğunun derin sızısı, Bir gitarın nağmelerinde duyulur. Vuslat şarkıları ezberli. Yediveren bir yolculuk bu. Bilesin güzel yar şu can, Son viyadükte bir haykırışın özleminde.... Erhan Çuhadar ESSE |