Hayat DediğinHayat dediğin,bir rüzgâr gibi Eser geçer,haberin olmaz Yıkılır ümitler,solar çiçekler Kırık kadehin,şarabın dolmaz. Hayat dediğin,bir anlık neşe Ki fedakâr insana üzüntü verir Umulmadık anda bir tenha köşe İnsana huzuru,rahatı verir. Hayat dediğin boş bir sandalye Sakın güvenme ha,dibi çürüktür El atma.Dursun,durduğu gibi Kanma zamana,hayat bir yüktür. Hayat dediğin, kara bir bulut Bilinmez ne zaman,nerede durur Bekleme huzuru,boşuna umut Anlatmak nafile,yaşayan görür. kutbo |