DÜŞMANDIR O
Arz-ı endâm eylemiş endâm-ı arz,
Sunmak içün beşere zehr-û maraz; Bu maraz, muhabbettir ona biraz… Ey nâs! Eyle i’tirâz, düşmandır o. Dünya pür zînet, bezendi cevheri; Sunulur sınav içün be her biri… Marazdır özü aslen, verir kederi; Cehennemdir beteri, düşmandır o!... Bırakmaz dünya insin hiç birini, Uğraşır çürütmeğe bedenini, Çürütür kendine dost edineni; Öğren bak nedenini, düşmandır o!... Ama çeker elini Hakk dostundan, Kâlbi dost, rûhu dost o dost postundan; Çürütmez Hakk’a dost olduğundan; Dosta post olduğundan düşmandır o!... Sen de düş dost derdine, kurtulur post; Düşersen post derdine, gücenir dost; Postundan evlâdır dost, Mevlâdır dost; Püsküllü belâdır post, düşmandır o!... Dış postun, iç dostun, içine bak! En az beş hazîne var, gâh-ı istihkâk… Kâlb, rûh, sır, hâfî, ahfa o muhakkak; Post mâni olmasın bak, düşmandır o!... Haydi doldur, hazîne az değil be…!... Hayli boldur hazîne, kaz eğil de! Letâiftir ezîne, kazz meyilde Kâzz meğîlde, düşmandır o!… ALİ, sevme postu, sev dostu sen de! Dost sevmiş seni, bunu bilmesen de! Gel, ser sen dosta postu post mevrinde; Bekleme post sevrinde, düşmandır o!... |
Arz-ı endâm eylemiş endâm-ı arz,
Sunmak içün beşere zehr-û maraz;
Bu maraz, muhabbettir ona biraz…
Ey nâs! Eyle i’tirâz, düşmandır o.
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM.