Nerden başlasamHerkesin derdine derman olmuşum Bir kendi derdime çare bulmadım İyilikten yana ferman olmuşum Canımdan öteye bir dem almadım Düşünmeden koştum her bir olaya Kötüsü ben idim düştüm çalıya Çile yumağını çektim zulaya Abdestsiz gönlümü ceme kılmadım Eridi vücudum tende zar oldum Canlıyı cansızı seven bir kuldum Eksildim artmadım noksanı kıldım Sevgiyi sinemde keme çalmadım Hayatımı vermişim aşk deryasına Bedeli biçilmiş kefen furyasına Kırıldı ümidim çektim yasına Sevgi yokuşunda asla yılmadım Ağlayan gözlerim kurudu gitti Ne tadım tuzum var hal tende bitti Yaşamak ömürde canıma yetti Sözümün yolunda dönüp salmadım Canım dediklerim gönlüme kıydı Her bir iyiliği değersiz saydı Caneli ne yapsın gördüğü buydu Dolusunu döktüm boşa dolmadım |