Hüznüme Dildir Kalemim
Onunla kıvanç sevinç ne inciler dizilir
Dizilen incileri nakış nakış işlesem Kâh deryada yüzülür kâh göklerde gezilir Gezdiğimiz yerleri çiçeklerle bezesem Arı vızıltısında duydum aşk derdiğini O aşkın ummanında birlikte kürek çeksem Söylediler sazlıktan ney ile ses verdiğini Özümdeki sesini gönlümde bestelesem Hüznümde dilim sensin dertli günümde destek Kalbe düşen elemim cana olmasan köstek Ah yolunu bulsak da şu ömrü tazelesek Sen körpecik bir fidan ben dalında göversem Ozanın elinde saz sazın tellerinde söz Aşığa sazını sen saza sözü ben versem Harelenir duygular bağrımı edersin köz O alevi söndürsen n’ola az rahat etsem Avuç içinde duam sen ki derdime derman Dermanı sunan güzel yalan söylermiş irem Kağıda düşer izin nefese sır rüzgârdan Ses misali hür olup yellerle kanat gersem tly |
Şiir su gibi haz alarak okumak her zaman çok keyifli...
Beğenerek kutlarım…
……………………………….. Saygı ve Selamlar…