Mevsim İstanbul
İçimde özlem tarif edilmez coşku
ağaçlar çiçeklenmiş havada sarhoş eden bir koku içimde bir ses diyor ki tüm bağlarından kurtul çünkü ilkbaharız hepimiz mevsim İstanbul Bahar dallarına sürülmüş pembe renkli bir boya gönül aşk ile eriyor hayran olduğu mis kokuya her adım bir dersane her dönemeç sınıf her köşe okul çünkü nevbaharız hepimiz mevsim İstanbul Dursam saatlerce seyretmekten bıkmasam kalbimin her zerresi titreşiyor daldaki çiçeklerle bütün zerrelerime emdirsem en iç alemimde saklasam kısacık hayat çiçeğiyiz hepimiz mevsim İstanbul Geçiyor hızlı hızlı yanı başından görmeden insanlar bir sene sonra yine açılırlar görürüm diye garantiniz mi var şu ağacın dalına dokunun okşayın çiçeklerini koklayın çünkü dökülecekler birkaç güne kadar mevsim İstanbul Aşığım diye diye haykırıyorum sessizce avuçlarımın içi dua göz bebeklerimin içi çiçekli kalbimden sevgi taşıyor yorgun şehrin sokaklarına çünkü kucağımda bütün ağlayanlar mevsim İstanbul Hüznümü emziren bir anneydim şimdi sevinç doluyum biliyorum ki herkes gibi ben de tek bir Allah’ın kuluyum kime baksam aynıyım sanki ikiz kardeşiyim oyum çünkü sevgi derdim çilelerden mevsim İstanbul Bahar sevinci kadardır görüp göreceğimiz ömrümüz hangi çiçeği sevmeye yeter bir tek gece ile bir gündüz gülüşler uçuruyorum ağızsız şarkılar sazsız sözsüz çünkü herkesle birim bütünüm mevsim İstanbul Yarım yamalaktır eksik aksaktır çoğumuzun hayatı hep taze yemek yiyelim ısıtıp yemeyelim bayatı Allahım nasıl sevsin seni nasıl şükretsin sana bu kul çünkü yenileniyor her şey her an mevsim İstanbul Sanki ölmüşüz de sorgu sualden geçivermişiz kıyameti mahşeri atlatıp sıratı uçarak geçmişiz kevser ırmağında yıkanıp arınmış temizlenmişiz çünkü betonları bile çiçekleniyor mevsim İstanbul İçimde mutluluk umuda benzeyen pembeler gelinlikler giyiniyor beyaz tüllerle süsleniyor her yer ötüşüyor kuşlar esiyor rüzgar uçuşuyor kelebekler ağlayanlar gülüyor çünkü mevsim İstanbul Kalbime diyorum ki birazcık daha dayan nasıl olsa bitecek bu rüyandan bari gülerek uyan var mıdır ki şu dünyanın bütün güzelliklerine doyan çünkü meyveye açılıyor çiçekler mevsim İstanbul Ne narindir her bir çiçeğin yanağının ipekten teni görmeden geçiyorsun da darılmıyor selamlıyor ya seni kondurursan soldurursun uçuruver avucundan buseni çünkü narin nazenin en kırılgan mevsim İstanbul Kimler geldi geçti kimler ölmeyecekmiş gibi güldüler sana aşık oldular benim gibi bu ihtişamlı manzarayı yaratana aradılar seni her çiçekte her yaprakta her kokuda çünkü aşık olan hasreti giyinir mevsim İstanbul İçimde özlem tarif edilmez coşku ağaçlar çiçeklenmiş havada sarhoş eden bir koku içimde bir ses diyor ki tüm bağlarından kurtul çünkü ilkbaharız hepimiz mevsim İstanbul Gülhan Çeliktaş |
Okuyanı duygulandıran sözcükler...
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...