Derbent Deresi 

---

Derbent deresine duman bürüdü
Yedi devesiyle Musam yürüdü
Musamın ciğeri mos mor oldu çürüdü
Derbent dereleri dar geldi bana
Vadesiz ölümler zor geldi bana

Derbent deresine çıvgınlar esti
Elimi kolumu poyrazlar kesti
Feleğin bizlere neyimiş kastı
Derbent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize

Derbent deresinden biz de geçelim
Sılaya varmaya yollar açalım
Deve kirasından biz vaz geçelim
Yıkıldı develerim kaldıramadım
Tutuldu dillerim söyleyemedim

Derbent deresinde üç yiğit buydu
Musamın gözünü kargalar oydu
Musamın öldüğünü anası duydu
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün pesereyime duda bağlasın

Derbent deresinde bir bölük koyun
Musamın elbisesini hamamda soyun
Musamın öldüğünü yolcuya sorun
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün tülülerimi duda bağlasın

Devrent'e varmaya mecal kalmadı
Yoldan geçen atlılar bizi almadı
Dünyanın malında gözüm kalmadı
Yatırdım devemi kaldıramadım
Tecellim böyleymiş ben bilemedim

Evimizin önünde bir dönüm avlı
Avlının içinde kır atım bağlı
Musamı sorarsan bir evin oğlu
Yanmadık mı kaldı bu yiğitlere
Cennet mekan olsun bu şehitlere

Arkamı dayadım sarı kayaya
Yükümü yüklettim tülü mayaya
Canımı değiştim kayma paraya
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Tülü besireğimi duda bağlasın

Derbent deresinde develer katar
Musamın ölüsü çaylarda yatar
Kulanın yolcusu gel bizi kurtar
Derbent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize

Devrent deresinde kar gene bastı
Sağımdan solumdan tufanlar esti
Sılada kavuklum umudu kesti
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana

Devrent çayları da arpayla doldu
Musamın gözünü sansarlar oydu
Elim üşüdü de bedenim buydu
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana

Değirmenin bendine yükümü yıktım
Kaldırdım kafamı havaya baktım
Ben bu tatlı canı ucuza sattım
Kudretten karadır Musamın kaşı
Her daim böyledir feleğin işi

Devrent deresinde kar bulamadım
Yıkıldı devemi kaldıramadım
Kalmışım ben tufanda kurtulamadım
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana
Eskiden bu günkü gibi ulaşım araçları olmadığından uzak yollara eldeki olanaklarla gidilirdi. Bu olanaklar da at yada deve ile sınırlıydı. Bu nedenlerle de tehlikeli de olsa en kısa yollar tercih edilirdi. Derbent Deresi, Denizli ile Alaşehir'i birbirine bağlayan yol üzerinde idi. Ancak buradan kışın geçmek çok tehlikeliydi. Kar ve tipi bastığında uçuruma yuvarlanma tehlikesi vardı.

Söylentiye göre bir gün Kuru Ali’nin Musa develerini yükler ve bu yolu kullanarak Sarayköy’den Sarıgöl’e gider. Ancak kış günü olduğundan dönüşte kar ve fırtına başlar. Baharlar köyüne geldiklerinde köylüler önlerini keserek bu havada Derbent Deresi’nin geçilemeyeceğini söylerler se de Musa dinlemez ve yola devam eder. Derbent Deresi’ne geldiklerinde tipi iyice artmıştır. Derken develerin ayakları tutmaz ve uçurumdan aşağı yuvarlanırlar. Uçurumda soğukltan donarak ölürler. Ertesi günü başka bir yolcu uçurumdaki ölüleri görür ve köylülere haber verir. Musa ve arkadaşları’nın cesetleri Derbent’e getirilir ve ailelerine teslim edilir. Derbent Köyü’nden Ayşe ve Fatı adındaki köylüler ağıt olarak bu türküyü yakarlar. Türkü TRT repertuvarına Devrent Deresi adıyla geçmiştir.




Bu Türkülerin Hikayelerini Okudunuzmu?

---

• Ah Bir Ateş Ver
• Benden Selam Olsun Bolu Bey'ine
• Çökertme Zeybeği ( Halilim )
• Misket
• Yüksek Yüksek Tepelere