YORULDUM ANNE
Hayat öyle kırdı yordu ki beni
Ne yapsam ne etsem şaşırdım kaldım Mutluluğun artık kaçtı treni Tükendi yüreğim hep gıdım gıdım Sırtımda bir yük var ağarmı ağır Gözlerim görmüyor kulağım sağır İstersen feryat et istersen bağır Hayat yordu beni tükendim annem Yorgun kalbim şimdi bozuk makine Dertleri görünce koşar dikine Hayatım bir korsan kalbim rehine Hayat yordu beni tükendim annem Ne gece ne gündüz uykuyu bilmem Değişmiş mevsimler acaip alem Her yerde rutubet her yerde bir nem Hayat yordu beni tükendim annem Bahar gelir geçer çiçekler açmaz Her yerde sis duman her yerde maraz Ömrümüz vuslata koşuyor tam gaz Hayat yordu beni tükendim annem Gözümden her düşen damla bir mermi Verdiğim bu caba bilmem değer mi Çektiğim bir değil on değil yirmi Hayat yordu beni tükendim annem Başımda bir duman gönlümde çile Yürürüm yollarda talihim ile Düşmüşüz bir kere dillerden dile Hayat yordu beni tükendim annem Kuruyan gönlüme yağmadı yağmur Hayat yolu kirli ıslak ve çamur Huzurum olsa da dört başı mağrur Hayat yordu beni tükendim annem Gözümde ferim yok ellerim tutmaz Kur yapsam feleğe oda kül yutmaz Kurtarır mı beni kıldığım namaz Hayat yordu beni tükendim annem Dermanım kalmadı tükendi yürek Kırmadım kimseyi kasten bilerek Bana biraz huzur mutluluk gerek Hayat yordu beni tükendim annem Yüreğim deryada rotasız gemi Şu fani hayatın kalmadı demi Hükmü vermiş gönlüm kırmış kalemi Hayat yordu beni tükendim annem Anlata anlata derdim bitmedi Bilirim vuslatın yoktur senedi Hayatım bir kabus bir trajedi Hayat yordu beni tükendim annem |