- 601 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Düşününce
Bir dinlence zamanı yalnızlığının sessizliğinde düşünün. Neler yapmışız, neler görmüşüz, nelerden zevk almışız, nelere gülmüşüz, nelere üzülmüşüz; kendi kişisel gerçeğimizdeki değerlendirmede karşı duruşlarımız tepkilerimiz ve toplam yaşam etkinliğimizde ki bazı durakları anlatmaya günler yetmezken, bazı yılları anlatmak bir saatlik zamanı bile almadığını fark ederiz.
Bu anlamda yaşam içine açılan ve kapanılan bölümler insanı şekillendirir. Yani bilinç ile yürek arasındaki bağlar iyi bir öğreti ile şekillenmişse mutluluklarla doludur. Ancak Bilinçle yürek arasındaki bağlar kopmuşsa kişi gelişmişlikleri durağan noktasında kızgın, tepkici, şükredici kendi haklılığından başka tanım ile açılımdan anlamayan olur. Halbuki insana yakışan da yaşamdaki tüm aldanmışlıklarına ve aldatılmışlıklarına rağmen kendi iç dürtülerinin güzelliğinde paylaşımları sürdürme çabasında olmasıdır.
Yaşam sevdası adına insan kendi karmaşık ruhsal yapı durumunu mutlulukları adına kendi olgunluklarında her yaşanmışlığına karşın kendine yakışır çözümler üreterek güzelliklerde yaşayabilmelidir. Kazanırlarımızı geliştirdiğimiz sürece yaşamın kocaman bir düşten ibaret olmadığını anlarız. Bu nedenle yaşama hoşgörü ve yaşam değeri adına mutluluğu varoluş sürecinde yaşamalıyız. Çünkü yaşama insan zarafeti anlam kazandırır.
Bedri Demirpençe
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.