♥♥-- 14 --♥♥YÜREKLERi ISLATACAK YAGMURLU BiR ASK HiKAYESiDiR BU♥♥♥♥
Garib:
---Askin abi birakma beni! cok aciyor...
Askin:
---Ambulans!!!!!!!!!! doktor!!!!!!!!!! yardim edin lütfen!!cocuk elden gidiyor!!! Biri Allah rizasi
icin ambulans doktor cagirsin...Korkma canim kardesim ben yanindayim...seni hastahaneye
götürecem...bende gitmistim o hastahaneye iyilesip cikmistim, sende iyileseceksin, ben yanindayim
bak saliha ablanda burda...salihanin gözlerinden yagmurdan bosalircasina yaslar
dökülüyordu...benimde ondan geri kalan bir tarafim yoktu...
---Kisa bir süre sonra ambulans gelmisti...hemen garibi ambulansa aldik...ben garible beraber yola
koyuldum...salihaya da hemen bir taksiye binip pesimizden gelmesini istedim...gelen saglik görevlisi
garibe hemen bir serum takti..cok kan keybediyordu...kafasindan aldigi yara kafatasinin bir bölümünü
parcalamisti...eli elimde ambulans siren sesleri esliginde son hizla hastahaneye dogru ilerlerken, garib sayiklamaya baslamisti ,ömründe hic görmedigi, taniyamadigi annecigini
sayikliyordu..
Garib:
---Anne! anne...anne! garibin gözleri daha sonra kazada carpmanin etkisi ile göremez olmustu...gözlerimden
bosalan gözyaslarim,icimde duydugum aci ve izdirabim beni kan ter icinde birakmisti...garibin durumu
hicte iyiye gitmiyordu
---SEN BENiM KARDESiMSiN, ÖLEMEZSIN!!!!
---Ambulans siren sesleri esliginde son hizla hastahaneye dogru yol alirken garibin durumu zaman
gectikce ciddiyetini artiriyordu...Kan kaybindan dolayi zaten zayif olan vucudu gücünü gittikce
yitirmeye baslamis kalp atislari yavaslamisti...istanbul trafiginin yogunlugu ve kalabaligi yüzünden
ambulans ilerlemekte bazen cok büyük güclükler yasiyordu...her gecen saniye bizim icin önemliydi...o
saniyeler sanki ömrümden ömür alir gibiydi...garibim sedyede kanlar icinde ve bir türlü
durdurulamayan kan...garib son bir gayretle benimle konusmaya calisiyordu...
Garib:
...Abi!! göremiyorum seni...burdasin degilmi???annem nerde neden oda gelmedi??
---Garibin bu sözleri karsisinda aglamaktan bogulan bogazimdan sözcükleri
toparlayamiyordum...üzüntümü belli etmemeliydim...annesini hatirlamisti yasadigini, ve neden yaninda
su an burda olmadigindan sikayet ediyordu...
Askin:
---Burdayim garib! abin birakmayacak seni! cok kan kaybettin ondan göremiyorsun biraz sonra gözlerin
acilir canim kardesim...dayan az kaldi...dayanmalisin sen güclü bir cocuksun tamammi?? deyip..
sözlerimi zar zor tamamladim...
---Garibin yari acik gözleri birden fal tasi gibi acildi...gözlerinde ve yüzünde tatli bir tebessüm
belirmisti...ve basladi tekrar mirildanmaya
Garib:
---Bak askin abi annemde burda...beni almaya gelmis, beni cok özledigini söylüyor...garibin bu
sözleri beni adeta beynimden vurmustu..hic tanimadigi ve onun kokusunu hissedemedigi annesini
görüyordu...bu hicte iyiye isaret degildi...belliki yillar önce ölmüs olan rahmetli annesi onu
almaya gelmisti...bizden koparip yanina almaya uzaklara götürmeye gelmisti...
Garib:
---Anne, anne, anne!!diyen garibin dudaklari dördüncü bir anne kelimesini söyleyemeden durmus
hareket fonksiyonunu kaybetmis avuclarimdaki o ufacik ince elleri gevsemeye baslamisti.
Askin:
---Müdahale edin lütfen cocuk nefes alamiyor!!!!benimde uyarimin etkisi ile saglik görevlisi garibe
elektro sok ve kalp masaji yapmaya baslamisti....garibin kalbi durmustu...bu müdahalelere ragmen o
yillardir aci ceken ve onun agirligi altinda ezilen kalbi calismiyordu artik...olayin soku ile
garibe kalp masajini birde ben yapmak onu tekrar hayata döndürebilmek icin dogruldum ama birakmadilar...garib bu dünyadan bizide acilara bogarak
henüz hastahaneye yetistirilmeden ruhu hakkin rahmetine kavusmus bedeninI coktan tekedip o ölmeden
önce hayali gözlerinde canlanan annesinin yanina göc edip gitmisti...(devami var)
Askin:
---Garibbbbbbbbbbbbbbb!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
---SEN BENiM KARDESiMDiN, SEN ÖLME SENiN YERiNE BEN ÖLÜRÜM...