Küçük bir öykü
Nefret ediyordu her şeyden. Önce kendinden nefret ediyordu. Mesela kendini hiç mi
hiç beğenmiyordu. Dünyanın en çirkin insanım diyordu. Mesela renkli olan ne varsa
bir bir karalamak istiyordu. Karalar bağlamak istiyordu ilmek ilmek.
Canı sıkılıyordu ikide bir. Kimseyle konuşmak istemiyordu. Kimsenin yüzünü
görmek istemiyordu. Bir yerden bir başka yere gitmek istemiyordu. Gün boyu
karanlığa gömülüp odasında kalmak istiyordu. Tavana başını çevirip tabansızlığı
iliklerine dek yaşamak istiyordu. Kapalı duran pencereleri gece-gündüz o halde
tutmak istiyordu.
Yerinden kalkıp zaruri ihtiyaçlarını da gidermek istemiyordu. Yaşayan bir ölü gibi
kalan ömrünü tamamlamak istiyordu. Çünkü daha önce ne yaptıysa yaptıklarıyla kaldı.
Niyet etti, suistimal edildi.
Sevdi, terk edildi.
Kucakladı, buz kesildi.
Umut etti, mutsuzluğu tattı.
Düşler kurdu, yarınsız kaldı.
MESELCİ
20.10.2018-Kızıltepe
YORUMLAR
Depresyon halleri bunlar arkadaşım.
Tanrı dermansız dert vermesin.. Hepsi zamanla geçer..
Sevgilerimle
meselci
Bunlar kurguydu. :)
Yine de temennilerin için çok teşekkür ederim arkadaşım.
Selametle.