- 708 Okunma
- 0 Yorum
- 1 Beğeni
HİÇ KİMSEYİM BEN
Hızla geçiyorum kalabalıklar arasından. Kimseyi görmüyor gözüm. Soluk soluğa kalmışım ,aklımda bin sarı yaprak aynı anda çıtırdıyor .Kasım melodileri diyor ,kasım melodileri bunlar...
Zihnim meşe ağacından , gül dalına atlar gibi yön değiştiriyor.
Yürürken , kelebeğin kendini ateşe nasıl attığını düşünüyorum. Aşk ile yaklaşırken kızıl aleve , hiçlik deryasına dalışına gıpta ediyorum.
Sonra kulağıma fısıldayan ses yine uyandırıyor beni. ’
Yalnızca hiç kimse olmaya hazır kişiler aşkta olabilir’
Hiç kimseyim ben , korkusuzca...
Yol bitiyor demiyorum , yol yeni başlıyor aslında ,sana vardığım noktada.
Hem nefes almaya çalışıp hem sana sarılıyorum , seni seviyorum diyorum soluksuz halimle. Zorlanıyor muyum ? Hiç te bile ...
Sarıp sarmalıyorsun. Yerim yurdum oluyorsun.
Başımı yaslayıp göğsüne ,derin bir uykuya dalıyorum.
İşte en sevdiğim yer , işte huzur kokan uykum.
Sayıklıyordun ,diyorsun uyandığımda bana.
Bir şiir mırıldanmışım , ne yandan estiği bilinmez.
Kaça bölme mi istersin ruhumu ?
Kaç kere atayım kendimi kelimelerden aşağı?
Kaç bahar daha geçsin
İnanmadığın ,güvenmediğin dalda
Ne diye şarkı söylersin...
Susuyorum. Sessizliğimi ne güzel dinliyorsun. Sen ne güzel seviyorsun.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.