Düşündüm
ne serpiyoruz hayata
ne bırakıyorsun senden mi yaz kış senin elinden mi çıktı böyle sıcak böyle beyaz düşündüm kapalı havayı kim yaydı bu gri bulutları kim düşürdü çatına yağmuru kim besledi toprağı nasıl açtı kırda çiçekler dönüp bakmak gerek uçan kuş gibi yukarıdan nefes almak bir de, pencereleri açıp koklamak doğadaki gizemi ve koynunda olmak yaşamın düşündüm sensizliğin koynunda bir de seni koklamadığın ben’li hayatı içinden geçmediğin rüyaları bulutlu havalardan sızdırdığım ışığı kendini gördü mü suretin yoksa ben mi kapattım kapıları sana sevgim kaldıramadı mı bunca ihaneti yoksa yazlar mı aldı seni kollarına bıraktı mı dondurucu kışlara hangi ara buldun tebessümü bilirim çok tez geçti baharın rüzgarlar aldı savurdu durdu elden ele yaşadın sanki bir ayağın keserken bıçak gibi yolumu açtı mı sanki diğerinin altında çiçeğim? 26.04. 2024 /30. 04.2024 - Nazik Gülünay |