YAREN
YAREN
Yalandan, Yalandan ,verme teselli Gözlerin ruhumu okuyor yaren. Bazen bir damlayı bazıda seli, Devirip, yüzüme döküyor yaren. Aynada bir yetim geçip karşıma Uzatır mendili inen yaşıma. Gecede davetsiz girip düşüme, Yok yere canımı sıkıyor yaren. Sanırım olmuşum, dünyadan bezgin Halime, gölgemmiş samimi üzgün. Görende, kimdir bu muhacir gezgin, Der gibi,manalı bakıyor yaren. Yılların sırtında ömür geçtikçe Beyazlar çoğaldı zaman uçtukça. Zor gelir git gide ,nefes, içtikçe Sanki bir , yangından çıkıyor yaren. Usandım geleli bu yaban elden Temelli yılgınım, yadırgı dilden. Yığınlar içinde ,namert her kuldan. Can özüm, sıkılıp bıkıyor yaren. Huzuru dilendim, eşten yoldaştan, Talihim gülmedi kavim kardaştan. Sonunda çareyi , gam dolu yaştan Beklemek, içimi yakıyor yaren. |