Web Zaman Damgası

Kör Bıçaklar Gibi Sana Bileniyorum

[ italik ]ben ne zaman yola çıksam; illa kar boran
illa fırtına patlıyor

ben ne zaman aşkı düşünsem; bir uçurtma tele takılıp
can çekişiyor

ben ne zaman şiir in gölgesine sığınsam; kağıt sana meyilli
kalem illa seni yazıyor
[ /italik ]
şimdi
çok katlı bir binada müstakil acılarda yım
üç artı bir yalnızlığım var
her akşam balkonuma mutsuzluk asıyorum
merdivenlere sığmıyor kederim
asansörde bir aşağı bir yukarı
hüzün taşıyorum


hasretin taş yatağında uyuyor sevdam
sensiz bir günü gün sayıp ta uykuya bile dalmıyorum
senden başka kimse sığmıyor yüreğime
bir seni sevap saydım
senden başka bir kadını kendime na mahrem sayıyorum


seni bir dua gibi yüreğime sığdırdım
beddua gibi unutamam
ne içimde ölürsün
ne içimde sana okunan sala diner
alışkın değilim yokluğuna
alışamam


seni sevdim de güldü benim yüzüm
seni sevdim de şükrettim tanrıya
seni sevdim de mutlu oldum
seni sevdim de inandım ben aşk’a


ey yüzüne bakarken bile besmele çektiğim
ey kırk tas suda arındığım günah
anla işte
kör bıçaklar gibi sana bileniyor um
bir kez öldürsem
bin kez yaşatıyorum seni içimde
sırtındaki kedi patisi izleri bile özlüyorum


hadi gel
ister katilim ol çek tetiği
istersen doktorum vur neşteri
hiç değilse sevip sevmediğini bileyim
ya birlikte yanalım
yada üfle…
bir kandil ışığı gibi söneyim