Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
"ÖLÜM DESTANI" isimli şiir 6.2.2020 14:19:05 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Bir doğum bir ölümdür yaşamın başı sonu Bülbül gülün dalında şen şen öterken ölür. Gönle ateş düşünce yoktur dumanın yönü Temmuz’da karlar yağar ocak tüterken ölür.
Ne yara var ne neşter kan akar oluk oluk Nabız sayısı düşer, kesilir birden soluk. Şu firakın yolunda ne yaslıdır yolculuk Ömrü biten o yolda, kalbi atarken ölür.
Kimi yangında ölür yangınından kaçarken Kimi düş ülkesine bin bir yelken açarken... Anılar vagon vagon üzerinden geçerken Bazen dimdik ayakta bazen yatarken ölür.
Ayaz varsa bâtında sarılır insan yüne Ahraz hıçkırıklarla döner maziye, düne. Kaç saat var kim bilir varmaya yeni güne? Şafak sökmez bir daha güneş batarken ölür.
Dizinde mecal kalmaz akar gözünün feri ’’Yerin dibine girmek’’ Madencinin zaferi! Kızgın güneşi yese kurumaz alın teri Kimi vardır rızkına rızık katarken ölür.
Dost dikişi teğelsiz bir türlü tutmaz yama Kimi ansızın ölür sırtından yerse kama! Üç günlük dünya için bedel ödenir ama Müşteri mal alırken, esnaf satarken ölür.
Yurdun dört tarafında gezerken kahpe itler Anne feryat ederken baba bağrı kilitler! Nerde şanlı tarihe destan yazan divitler? Muhakkak ki şehitler şerre çatarken ölür!
Nefis gözü şişlerken öğrenir kör bakmayı Ne vicdanı düşünür ne benliği yakmayı. Oysa haramla alır ağzına her lokmayı Kimi çiğnerken ölür kimi yutarken ölür.
İnsan bu; oyar- deler dağ fırlatır denize Hükmü ezelden belli çağ fırlatır denize. Kimi yaa nasip deyip ağ fırlatır denize Avcı iken av olur, balık tutarken ölür.
Mutlak her vakit ölür ne ad kalır ne ünvan Bu kervana katılır yüzlerce çeşit hayvan. Daha vakit var deyip dönedursun yelkovan Usul usul zamanı akrep iterken ölür.
Kimi yükü yüklenir küfeyi yükler taşır Kimi küçük kalbinde adsız höyükler taşır! Zannetmeyin bu yükü sade büyükler taşır Nice nice çocuklar yolda giderken ölür.
Dokuz aylık mühletin kozasız kelebeği Ya da başka deyişle yeryüzünün meleği. Bir anne kucağına alamadan bebeği... Tertemiz tek sevdaya veda ederken ölür.
Ölümdür kar yağdıran sineye usul usul Her ölüm kıyamettir ne kök kalır ne asıl! Mıh çakarak dünyaya yaşamak ayrı fasıl Kimisi erken ölür... Kimisi erken ölür.
* * * * *
ELİF KESKİN KARABULUT..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ... Yiğenim Alper Melikşah’ ın doğup - öldüğü gün :(((
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.