"Kar, Albert Mérat, Çev. Sunar Yazıcıoğlu" isimli şiir 15.2.2018 20:33:08 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Hava, acı bir içki gibi ürpertiyor. Gün bakırın her tonunu yansıtırken tasalı ve sönük;. Serçeler, kendilerini izletiyor, soğuktan cıvıldayarak, Uçarken sisin üstünde büyük bir parlaklık bırakıyor.
Kar, kışın göklerdeki solgun çiçekleri, Üzgün halde kırağıdan yıldızlar yağdırıyor. Nisanın özgürleştirdiği tutsak tomurcuklu, ağaçlar, Onu alnınında tutuyor, parlak bir mücevher gibi.
Yazların övüngen kanının dolaştığı, Olgun geniş yaprakların güzelliğinin yakıştığı Dalların utancı, boş ve dayanıksız süs !
Senin beyaz ışığın, bana gülleri daha çok sevdiriyor, Ey kar ! Onların sevimliliği renklerinden ileri geliyor, Soğuklukların ve eldeğmemişliklerin resmi.
Albert Mérat (1840-1909) Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.