Web Zaman Damgası

su örgüsü

içimin
kan yürüyen yollarında kılcal damarlar
kalbim elinde tahterevalli.
tırnağı kesik bir uç ki uzanan
baharlar bilirim.
masallarda anka kuşu/
denizde biraz mavilik.





kamburlaşmış vedaların kapı aralığından geçerken
-oyuncağımı unuttum-
su örgüsü zamanın saçında
rüzgarı yok melal ruhun
sil/baştan konuşamaz
arkada ölümlülerin
sesi...




sadece buraya
düşler karışığı imgelerime asıp
saklayın kendimi
parlayan keklikleri/
incir çekirdeğini.



gökkuşağının
yedi renginde cıvıl çocuklar
tutmayın uçuşan uçurtmaların elini
sek/sek oynayanların çizgisini.
çizip bir ağacın resmini seyredin sonra
tesbihe dizili boncukları
yeşil,mavi,mor


-ne kadardır mutluluk-



büyüyor
ağ`a dolanan dal bin zahmet
kurudukça uykunun tepesinde isyan
hep imtihan
hep yokuş
alnımın
kırışığı.



bu zemin kaç vakit
yerin dibine kuyular açtı
-bağırdım-
gök delindi
kulağımda duvarlar



uyan çocuk
öperken yaralı kuş kanadını
seni nasıl incitirim.
duygular tohum verdikçe çoğalan bahçelerde
uzun başlar
kokla ama
koparma.


-dışımın süsü içim değil-



dalında papatya
cennete emanet et
ölecekmiş gibi duranları

ama ölme...