glenay
26.11.2014 13:30:05Sami bey nerdeyse benim hayat hikâyemi yazmışsın.
Ayı diye bir roman yazmam gerek..
Yeni evliydik. Adam Fransa'daydı hamileliğim sırasında.
Kızım doğdu o geldi.
Ramazanın sanıyorum ilk günüydü.
Yemeğin yanına hoşaf yapmadım diye adam çorbayı alıp duvara fırlattı.
Evin batmasına mı hakaretlere mi yanarsın. O gün ramazan diye olduğundan galiba
suratımı yumruklamadı.(böyle çok anı var)
Ve polis meselesi.
Adam beni bir komşunun yolda evime bırakıver diye verdiği bir şeyi kocam denecek adamın dükkânına bıraktığım için, adamla aramda bir
şey var diye sokakta döve döve adamın evine götürüyordu. İyiki ondan aşağı kalmayan abisi bu rezilliği görüp beni elinden aldı. Bende bu yüzden ağlaya ağlaya annemlere gittim ve babamla polise gittik.
Polis efendiler gayet rahat,dövülen bir kadın falan yok gibi önce çay ikram ettiler. Sonra oldukça pişkin, karı koca arasında olur böyle şeyler diyerek bizim ayıyı haklı çıkardılar. Oysa oturduğum yerde
başımı zor tutuyordum, başıma vurulan darbelerden. Neymiş, bizimki çok iyi biriymiş. Dışarda sesi çıkmayanın adı iyi oluyor.
Güçsüz insanlar döver eşini. Güçlü, karekteri olan bir kişi buna yeltenmez bile.
Eğer bir sorun varsa, insan gibi konuşarak halleder sorununu..
Dert söyletir misali bir yorum oldu:)
tebrikler,
selâmlar..
glenay tarafından 11/26/2014 10:06:13 PM zamanında düzenlenmiştir.
Şiir Bilgi
