Nar-ı Çiçek
5.4.2014 12:28:52Buğulu bir anı okuyor gibi olsamda içimi ne ezdi bilmiyorum okumaktan ziyade yorulduğumu hissediyorum.
Şiirler
şiir
...
Sebebi belirsiz bir şekilde sadece seviye, sevgiliye yazılan şiirler
ve hayat
ve ölüm..
Hayat sevgili, ölüm ayrılık derim hatta beterdir ayrılık ölümden bilirim yani okuduğumda anlarım, yaşarım..
keza ne çok ayrılığın lisanında u'yandık biz bu edebiyat denilen lütfun şiir gerçeğinde.
Ne diyordum ayrılık, hiçkimsenin başına! hele sevenler ki gerçek sevenlerin alfabesinden silinsin diyorum bu kelime-de "gerçek seven" işte bu cümlede duraksayıp öyle anla beni şairem.
Ne diyordum evet şiir
şiirini yani rumuzunu görünce okumadan geçmediğim bir kalemsin sen bil isterim yine geldim ve hüzünlü bir şekilde gideceğim belli ki
sevdiklerimin neden hep hüzün içinde kıvrandığını kendime çokça soran hatta birilerini sevmekten kaçan zira onlar acı çekince bu acıya dayanamayacağımı hissettiğim aciz bir kul gibi hissediyorum kendimi bazen..
Dağıldım sanırım
şiirin hüznü ve kalemin değeri ile, kurgu olsun diliyor bu hüznü ve
şiir ile seni keza okuyanları başbaşa bırakıp gidiyorum.
iyi bak olur mu kendine
iyi bak ki bu kuvvet ile hayatı sırtından bıçaklayabilesin o sana ihanet etmeden önce.
sevgim ve tebriklerimle.