Şükran AY

13.7.2008 20:13:59

**ANNE**

anne..
hiç canımın yandığını söylemişmiydim sana.
yada bir boşluktan sürekli düştüğümü.
üstelik düşerken,
mutluymuş gibi davranmanın ne kadar zor olduğunu.

anne..
yalnızlık nasılda hapsetmiş beni kendine.
oysa ağladım az önce
ağlamak istemediğim halde.
biliyorum bana yakışmaz
ama kimseler görmedi merak etme.
sen bile...

ve düşündüm anne..
sende olmasan yaşaya bilirmiydim ben diye
düşünmesi bile nasıl acıtıyor canımı.
karanlık gecelerimde..

ne olur sen hep gülümse anne..

gözyaşların dayanılmaz işkence yüreğime..

bak bende gülüyorum artık, ne olur üzülme.
unuttum çoktan onu merak etme..

ya da kızma ama.
en azından deniyorum anne .

hayat dedikleri şey.
bu kadar acımasız olmasaydı keşke..

anne..
hiç canımın yandığını söylemişmiydim sana...


---------------------------------------------------------------------------------

Anneyle sohbet,iç döküş muhteşemdi.Hayatta en iyi bizleri anlayan kutsal varlıklarımızın isminin geçtiği her şey her yazım zaten özel değilmidir.
Çok duygulandım annem geldi aklıma.
Paylaşımınız için teşekkürler.
Kaleminiz daim olsun.
Selam ve saygılarımla.