Yemine gerek görmeyecek kadar sözlerine sadık ol. DALE CARNEGİE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
HAYALLERİM VARDI BENİM
Gönül Kara
4,9 / 11 kişi ·14 beğenme · 3 yorum · 3473 okunma
 HAYALLERİM VARDI BENİM
Dünyaya doğmuşum,hatırlamıyorum.
Büyüdüm her şeyi düşünebiliyorum. Heryer gürültülü ve sesler var, Kalabalığın içindeyim, ama Annem nerede! Peki Babam yokmu? neredeler? kim bunlar tanımıyorum. Sevdim etrafımdaki insanları,başka çaremde yoktu zaten çünkü, Hayallerim vardı benim! Kocaman bir evimiz vardı ve bir sürü çocuklar benim gibi, Biz hepimiz birlikteydik gece, gündüz,yemekte ve uyurken, Çok iyi olanlarda vardı,ama kötü ruhlularda,paylaşmalıydım hayatı çünkü Hayallerim vardı benim! Yuvamdı ama kötülüklerde vardı,acılarım zincir oldu, Dayanamaz oldum ! sesimi duyan olmadı! Çığlıklarımla içime gömüldüm ve boğuldum sanki Topladım acı hatıralarımı,kaçtım acıtanlardan! çünkü Hayallerim vardı benim! Özgürdüm artık,herşey iyi olmalıydı güzelikleri bulmalıydım, Küçücüktüm sokakta yalnız ve güçsüzdüm,karnımsa çok aç! Gülümsedi bir insan,belliki iyi biriydi bende gülümsedim, Ona inadım ve güvendim başka çaremde yoktu zaten,çünkü Hayallerim vardı benim! Mutlu çocuklara imrenerek geçti hayatım ne zengin diler. Güvedikleri ve sevenleri vardı,onları koruyan Aileleri, Ve sıcak yuvaları ve sevgi dolu akrabalarıda vardı. Hüzün kaplardı içimi,acıyla nerede benim Ailem desemde! Hayallerim vardı benim! Kime güvendiysem vurdular, hep canımı yaktılar! acımadılar! Ben artık sokak çocuğuyum, aynı zamanda,korku film kahramanıda oldum istemeden Korkarak baktılar bana,gülümseyen bakışlar korkuya döndü Kaçar oldular gözgöze gelmekten, bir tebessümü bile çok gördüler,oysa güzel Hayallerim vardı benim! Ben doğduğumda böyle deyildim aslında, kırdılar canımı tırmaladılar. Çirkinleştirdiler beni, kötülüklere yem ettiler, kirlendim istemeden. Yıllarca Annemi, Babamı, geçmişimi aradım bulamadım. Annem Babam dı bana bunu yapan toplumda ortakçıları oldular. Bense toplamının eseri oldum, ne olduğumu bilemedim! yıllarım geçti benim, oysa Ne hayallerim vardı benim! Ben hiç sokak çocuğu olmadım,onları anlayamam tabiki de yaşamadan asla.Anlamaya çalışıp, anlayabildiğim kadar,onların duygularını şiirde dile dökmek istedim.umarım kimseyi incitmemişimdir. saygılar sunuyorum tüm okuyuculara. Gönül KARA |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HAYALLERİM VARDI BENİM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Lutfiye Canacik
17 Ocak 2016 Pazar 19:58:19
Toplumsal bir soruna dokunmus kaleminiz. Kiralık düşler değil ama kalıcı düşler yaratmak olmalı amacimiz. En temel sorunda açlık, anne babanın veremediği sevgiyi verebilecek sıcak bir yuva, okumak, kültür sanatla, sporla zenginleştirmek hayatlari ve yureklerinde kendilerine ait düşlerin oluşmasını sabırla beklemek...aslında takip ettiğim kadarı ile bu konu ile ilgili butik evlerde kuruluyor, bunların olmasi bile sevindirici. Devletimizinde toplumu yönlendirmesi gerek. Yani fen liseleri, anadolu liselerinde o kadar çok okuyan cocuklarimiz var ki, toplumsal sorunların ortadan kaldırılması için sosyal bilimler liselerini değiştirmek gerek ki, sosyal okuyan çocuk hukuk okuyor sadece, toplumsal sorunlara egilecek çocuklarımızda yetişmeli ki, sorunları temelinden cozebilelim. Güzel misralariniz için teşekkürler...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Gönül KaraÖnce teşekkür ederim ilgili yorumunuz hassasiyetiniz için.Evet lütfiye hanım haklısınız çok güzel yenilikler oluyor sığınma yerleri yuvalar eğitim amaçlı okullar iş eğitimleri devletin sağladığı yerler çok fazla doğru katılıyorum.Fakat çocukların çok ayrı yaşam ,yada sokak yaşamlarına düşme sebepleri var.Ayrı hayat ayrı hikayeler bunlar şiire deyil kitaplara bile sığmaz.Dünya hayatı öyle enteresan ki insan şaşırarak bakıyor inanın.Bakıyorsun iki ünüversite okumuş genç bir erkek köprü altı yanlış yaşama tutunmuş.öte yandan hiç kimsesiz aynı durumda,Ailesi olup zengin ama aaynı durumda sokaklarda.Bazende bakıyorsun yetim olup devletin yuvalarında büyümüş kimsesiz okumuş meslek edinmiş iş sahibi güzel bir hayat kurmuş başarılı olmuş.Bunlar ender olan durumlar,gerçek olan bir durum varsa galiba genellersek dediğiniz gibi sevgisilik ve toplumunda da bazı kişilerin kimsesizleri istismar etmeleri ezmeleri kötü alışkanlıklara sürüklemesi ezmesi gibi gb.Eğer biz Anne Babalar çocuk eğitiminde eğitilirsek iyi evlatlar yetiştirebilirsek o zaman toplumda daha düzgün olabilir.Henüz hazır olmadan bakamayacağımız çocuklar yapmayarak işe başlanmalı sanki.yazmakla bitmez galiba çok teşekkürler lütfiye hanım.sağolun sevgiler
Cevap Yaz
Lutfiye Canacik
17 Ocak 2016 Pazar 19:57:52
Toplumsal bir soruna dokunmus kaleminiz. Kiralık düşler değil ama kalıcı düşler yaratmak olmalı amacimiz. En temel sorunda açlık, anne babanın veremediği sevgiyi verebilecek sıcak bir yuva, okumak, kültür sanatla, sporla zenginleştirmek hayatlari ve yureklerinde kendilerine ait düşlerin oluşmasını sabırla beklemek...aslında takip ettiğim kadarı ile bu konu ile ilgili butik evlerde kuruluyor, bunların olmasi bile sevindirici. Devletimizinde toplumu yönlendirmesi gerek. Yani fen liseleri, anadolu liselerinde o kadar çok okuyan cocuklarimiz var ki, toplumsal sorunların ortadan kaldırılması için sosyal bilimler liselerini değiştirmek gerek ki, sosyal okuyan çocuk hukuk okuyor sadece, toplumsal sorunlara egilecek çocuklarımızda yetişmeli ki, sorunları temelinden cozebilelim. Güzel misralariniz için teşekkürler...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 16.1.2016 14:51:01
Puan
: 54.0 / 11 kişi
Okunma Sayısı
: 3473
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 14 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.