Evde iş yapmak sorun değil benim için hatta düzen ve titizlik konusunda aşırıya kaçtığımı söyleyen arkadaşlarım da çokcadır. fakat cam silmenin sosyal baskısından olsa gerek , evin camlarıyla pek ilgilenmiyordum, ama serde titizlik de varya hep aklımda camın kiri. Havanın kapalı olduğu bir kasım sonu penceremi açtım, karşı komşunun ayna gibi temiz camında kendimi gördüm , yan dairenin camları da billür gibi parlak alt katları taradı gözlerim , hepsi sanırım biribirine bakarak veya sözleşerek dün temizlik yapmışlar ve bana nisbet edercesine camları pırıl pırıl. Benim camların üzerinde bazı tek hücreli canlılar , yosun ve liken birlikleri yuvalanmış durumda ve saydamlığı zaaifet geçiriyor. Bu böyle gitmez dedim şiirini yazar kurtulurum ben bu dertten diyerek şu dizeleri karaladım. Şiir bittiğinde camın kir görünmez olmuştu.. :)

Silmedim , silmicem camları

Zaten kış geldi göze batmıyor.

Söyledim kurtuldum ohh artık görünmüyor.

Ama bir şey var ki söylemezsem ölürüm,

O şey ki , başka hiç bir şey kadar canımı yakmıyor,

şimdilik ufukta vefalı bir sevgili görünmüyor.

Napalım zaten hiç havyar da yemedim.