Karanlık
kahraman gecelerimin
sabırlı yanıydım,kendimin nasılda beklerdim hırçın karanlık ve izbeli tadı güzel acısı uysal ve görkemli ki ben en-çok da seni kalbimin üstünde tanıksız anımsanmayan olarak sevdim! uzun bekleyişli alfabem kırgın sessiz ama çığırtkan sancılarımın sesleriyle örtüşüyor kaygılı bütün isyanların olduğu gibi,nöbet bitimine denk gelirdi tebessümlerim sızlardı derinden düşme hissi oldukça hastalıklı cümleye dönüşürdü ah o zamanlar fazla k/anardı.. fazla enerjiden birşeyler oluyor birşeyler doğuyor üç’ten geriye sayıldığın da,anlam krizi yaşanıyor birkaç saat sonra ortasından başlıyorsun nefes almaya bir keresinde affetmeyi denedim.insanlık şirin geldi herşey muhteşem gibiydi bütün oyunların içinde bozuk zamanı onarıyorlardı ustaları sonra; arkası kesilmeyen sevgi görüntüsü çizdim tuvalime kendime dönmeye ihtiyacım vardı ruhsuz, aymaz saatlerine denk gelen kadınlar birikti tenlerinde öpüşmenin tehlikeli boyutunda dalgalar çarpıyordu suratlarına o cümlelerini sevmişti adam oraya gidenler hep hüsrana uğradı uyanmak isteselerde olmadı, uyku bedenlerinden ağırdı şaşkınlığım gelişti neredeyse ağlayacak gibi oldum acımak yok yok unutup bir sevgiyi aşırı uzağa yol alan en derin alçaklığını kulaçladı izi bile görülmedi gittiği yerlerin edindiği kalplerin ruhunları çalanların başkentiydi toplanılan yer öyle herşey dağınık kaldı hüzün kirlenmesi diye anıldı hep oralar.. |
Mükemmel. Kutlarım. Beğendim...
................................. Saygı ve Selamlar...