Öyle Üşümüşüm Ki Donmuşum
Üşüdüm temmuzun en sıcak anında
Üşüdüm alev alırken dünyam Yanarken dağlar üstüme lavlar aktı ben üşüdüm Gece alem denize dalarken Gün yer yüzünü cehenneme çevirirken Akarken sıcak ırmaklarda yıkandım üşüdüm Sessizliklerde günler büyürken Hasreti yakan sevdam hücrelerimi sararken Kıyamet ateşine atıldım üşüdüm Yorgan üstene yorgan çektim Odama klima döşedim Elektriği sabaya verdim Kitap kitap şiir yaktım Isınamadım üşüdüm Ama şimdi üşümüyorum Ama şimdi üşüyemiyorum sevgili Dönmüşüm belki de üşüyorum Üşüdüğümü anlamıyorum Öyle üşümüşüm ki algılayamıyorum Dönmüşüm alevlerin arasında Artık üşümüyorum sevdiğim Dönmüş hücrelerimle ağlamaktayım Sıcak değil akan damlalar Yanağımda buza kesiyor kalıp kalıp Öyle üşümüşüm ki Kendimi anlayamıyorum O ateşler O yangınlar Ve yaktığım o besteler Yarar vermedi ısıtamadı Öyle üşümüşüm ki Donmuşum üşüyemiyorum Belki de üşüyorum ama farkında değilim NOT: sevgili ustadım YAGMUR09 a tsk ederim bu şiirde bana ilhamı sağlatıgı şiirini astıgı için ................Mahmut YAŞARER......... |
Yüreğinizdeki aşk yazı kış - kışı yaz gibi yaşatmış size, acıların darbelerin belkide ihanetlerin kol gezdiği yürek yangınınızda her felaketle mücadele edebilecek güçlü bir sevginiz,sevgili uğruna feda edilecek koskocaman bir yüreğiniz var.O engin ufuklara dalan bakışınızdaki düşünce,acı,ızdırap öyle güzel gözden kaleme yansımış ki sıcak,içten ve samimi bir şiir ortaya çıkmış kutlarım şairimi ve ona yardımcı olan şair kardeşimede teşekkür ediyorum.Paylaşmak heleki duyguyu şair bir insanla paylaşmak fevkalade bir olay tekrar tebrik ediyorum ekip çalışması olan bu şiirinizi....
Yüreğinize ve kaleminize sağlık....
Sevgiyle ve şiirlerle kalınız....