Ey hüzünlerimin başkenti Bolu
Yağmurun yüreğime yağmaya
Şimşeğin ömrüme çakmaya
Her yolun o vefasıza çıkmaya
Mecbur mu?
Ey hüzünlerimin başkenti Bolu
Bir adam devrilmiş arka sokakların da
Üstü başı yüreği perişan
Üstelik kör kütük sarhoş
Uykuya dalmak hayaliyle dizinde...
Bir sandal alabora olmuş hiç olmayan denizinde
Haberin var mı?
Ey hüzünlerimin başkenti Bolu
Acılarımı kapalı gişe oynadığım şehir!
Bazı insanların paraya
Bazıları caddende attıkları havaya âşık
Bazılarıysa eşine, işine
Benim derdimse bambaşka
Çünkü sevdiğim kendine âşık...

Ey hüzünlerimin başkenti Bolu
Sen ki en kurak mevsimlerime
Yağmurlar yağdırmıştın
Sen ki uyumakta olan ruhumu
Şaha kaldırmıştın
Sen ki karşıma taparcasına sevdiğim
O’nu çıkarmıştın
Sebebi ne şimdi ömrüme böyle zindan olmanın
Sokağına izmarit atmam belki
Sana yaptığım en büyük yanlış...
Sebebi ne gökyüzümdeki tek yıldızımı çalmanın
Sebebi ne en büyük hayallerime mezar
En büyük aşkıma nazar olmanın
Sebebi ne?
Ey hüzünlerimin başkenti Bolu
Artık yer bulamaz sazımda sözümde
Ne başın ne sonun
Artık pul kadar değeriniz yok gözümde
Ne Senin ne O’nun...
Ne Senin ne O’nun…