Süzülen kandil isi, gönüllerde mürekkep
Levh-i mahfuzda hüküm yazar insan insana
Mâverâünnehir’in körfezi as’ra sebep
Ummâna varmak için, uzar insan insana

Med-cezirle bulanır, bunaldıça durulan
Ne kuranı yorulur, ne de yorar kurulan
Bir bedesten içinde her mihenge vurulan
İnci mercan tezgâhı, pazar insan insana

Yayı bozuk terazi dilini doğru sanır
Boş kefenin içinde dolu olan utanır
Her kişiyi meydanda, er kişi doğru tanır
Al-ver le dalavere, azar insan insana

Aşk atının üzengi dehr örsünde teşekkül
Dalında gül goncası, bülbülüne tevekkül
Neslinin rücûsu bu, as’lolana teekkül
Kara deniz içinde, nazar insan insana

Gâhi saz ile sözde, her gündüzü pür neş’e
Gâh zülfüyâr görünür, gece tatlı bir işve
Arıya vahyedilen, o gözleri menevşe
İşvesiyle bin akçe, bozar insan insana

Kıblesini bilmeyen bülbül olsa güle ne
Kâl-u belâ dan beri ikrar imiş bilene
Yükünü yüklenmeyen, nerden bilsin çile ne
Bir diriye bin mezar, kazar insan insana
Sırrına da sır olmuş, mezar insan insana

Erol URAZ 14.10.2015 Kırklareli