KOYU RENKLİ BAKIŞLAR
Hangi sokağa girsem hep ışıkları söndü
Bu yüzdendir karanlığa karşı gülüşüm Çünkü ben hep siyahlar içindeydim Körler sokağında doğumdan ölüme dövüşüm Ezelden gözlerimde perde vardır benim Bana göre aşkta karanlık kavgada Hatta mavi gökyüzü bile simsiyah benim için Çünkü benim renklerimin hepsi kapkara Tek başımayım o sokakta bi o kadar kalabalık etrafım Benim adım siyah bizim adımız ışıksızlar Hep körlükten kalabalıkta yalnızız Sadece bir kere gözümüzden aşk-ı güneş geçti Fakat ne yazık ki onun aydınlığı bile görmemize yetmedi. Çünkü ! Çünkü güneş bizi hiç sevmedi... |