BANA DERTTEN BAHSETME DOSTNe sanıyorsun beni taştan mı yaratıldım Ben de üzülüyorum olan biten her şeye Bir zaman senin gibi kenara da atıldım Gücüm yetmedi inan imdat dahi demeye Başımı kuma gömdüm deve kuşları gibi Elbet verir dermanı dedim gönlün sahibi. Sıra sıra dağları göğsüme sıraladım Artık çözüm olamaz beklenen mucizeler Gönlümü başkasına ucuza kiraladım Ben bu sevda uğruna neler harcadım neler Dedim kendi kendime sen onu sileceksin Ah be dost sen içimi nereden bileceksin. Öyle bakma yüzüme kasvete bürünerek Her gülen dudak sanki gerçekten mi gülüyor Belki de kahkahalar yapışır sürünerek İnan ki bunu yalnız dudaklarım biliyor Kalın bir sis kaplıyor gönlümün çatısını Umutsuz uçuruma atmışım atisini. Sakın bana dert deme derdin alası bende Anlatsam anlarmısın yürekte ki sancıyı Öyle bir zalim var ki yüreğimin içinde İçmeden sarhoş eder içki sunan hancıyı Kurtulmak istedikçe kemirdi içten içe Aşkı kalbime çaktı yavaş yavaş sinsice. Ayvazım DENİZ |