KABUL BUYURUNbu şiiri. kömür karası gözlerinizin ışığıyla tutuşan bir adet yürek eşliğinde kırmızı kurdele ile sarmaladım size yolluyorum efendim kabul buyurun lütfen. sevdanın sırtına yüklenen fedakarlık taşındığı yere kadar taşındı bel bükük dil sökük uçsuz bucaksız bir çöl kenarına bırakıldı yılanlar çiyanlar üstünde cirit atıyor hak ettiği kadar var olmalıydı her şey öyle de oldu. sahi şöyle bir çevrenize bakınız Şair ne kadar acı yüklenmiş insanlar kimisi annesiz kimisi babasız ben sizsiz olsam ne çıkar ne kollarınıza aldınız bir anne şefkati ile saçlarımı okşayıp ne de düştüğümde kaldırdınız dizlerimi öperek baba gibi siz sadece uzaktan ahkam kestiniz kelimelerin belini bükerek çifte kavrulmuş cümleler bana ulaşana dek bayatlamıştı bilesiniz.. boş yere havalı havalı gülümsemeler yollamayınız sökerim kalbimden sizden kalan telekleri dolaşırsınız kelaynak kuşları gibi ne çok yakışırsınız güzel bir vazoya ya da güzel bir kadının başını koyduğu uykularının en derin anında inleyerek sarıldığı yastığa uyanıkken tanınmayacak kadar boştur ne de olsa kalbiniz. siz Şair evet siz kurbağaları öpmekten uzun zaman önce vazgeçtim naylon prensler naylon şekerdanlıkla ne çok aşk ikram ettiler bir bilseniz ama anlamazsınız ben lokum severim kırmızısından ağzıma aldığımda dudaklarımı burarak dilimde kokusu damağımdan süzülmesine hasretim. ve Şair gözlerinizin önüne düşen kakülünüzü az yana çekin aynaların ön tarafına yapıştırdığınız her tondan resminizin arkası ne kadar karanlık ne kadar kirli verin elinizi ordan başlayın temizliğe ki ben en çok arka sokakların gece onikiyi vurduğunda tenhalaşan kaldırımların masum sevişmelerini severim. bu şiir sizedir Şair vedanın en yaldızlısını doldurdum her satıra lütfen kabul buyurun efendim. Ayvazım DENİZ |
ah şairler ve sitemleri,kılıçtan keskin sözcükleri olmasa ne olur merak ederim,hülasa.
Keskinkalemzaman tarafından 7/30/2015 2:05:48 AM zamanında düzenlenmiştir.